20 وهدے شما گندێت که اورشَلیم، پئوج و لشکرا چپّ و چاگردا اَنگِرّ کرتگ، گڑا بزانێت که اِشیئے وئیرانیئے وهد نزّیکّ اِنت.
یکّے کئیت و گۆن بازێنێا تان هپتگێا مُهکمێن اَهدے کنت، بله هپتگئے نیاما کُربانیگ و هئیراتان بندَ کنت. پلیتی و بَژّناکیئے بانزلئے سرا بێران کنۆکے کئیت، تان وهدے که هما آکبت که په آییا گیشّێنگ بوتگ، آییئے سرا کپیت.“
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ گندێت، هما که دانیال نبیا آییئے بارئوا هبر کرتگ که آ پاکێن جاگها اۆشتاتگ،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت،
وهدے شما آ ’پلیت و بێران کنۆکێن بَژّناکا‘ هما جاگها گندێت که آییئے جاگه نهاِنت،“ وانۆک بزانت و شَرّ سرپد ببیت، ”هما که یَهودیَها اَنت دێم په کۆهان بتچنت.
په تئو اَنچێن رۆچَ کاینت که دژمن تئیی چپّ و چاگردا سَنگرَ بندنت و تئیی چارێن نێمگان اَنگرَّ کننت و تئیی پِڑ و چاگردا تَنْکَ تَرّێننت.
جُستِش گپت: ”او استاد! بارێن، اے پرُشت و پرۆش کدێنَ بیت و اِشیئے نزّیکّ بئیگئے نشانی چے اِنت؟“