45 همے وهدا که سجّهێن مردم گۆش دارگا اَتنت، ایسّایا گۆن مریدان گوَشت:
ایسّایا مردم وتی کِرّا لۆٹت و گوَشتنت: ”گۆش بدارێت و سرپد ببێت.
ایسّایا، سجّهێن مهلوک و مرید لۆٹتنت و گوَشتی: ”اگن کَسے لۆٹیت منی رَندگیریا بکنت، باید اِنت وتی دلئے سجّهێن لۆٹ و واهگان یله بدنت و په ساهئے نَدر کنگا، وتی جندئے سَلیبا بَڈّا بکنت و منی راها گام بجنت.
نون اگن داوود، مَسیها وتی هُداوندَ گوَشیت، گڑا مَسیه چۆن آییئے چُکّ بوتَ کنت؟“
بله هما که گناهَ کنت، مهلوکئے دێما مَلامت کنگ ببیت، تانکه اے دگه مردم اِبرَت بگرَنت.