24 ”منا یکّ دینارے پێش بدارێت، اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟“ آیان پَسّئو دات: ”کئیسَرئے.“
بله وهدے آ گُلام ڈنّا در آتک، وتی همکارێن گُلامی دیست که آییئے سد دینارئے وامدار اَت، دَستی گُٹّا سکّ داتنت و گوَشتی: ’منی وامان بدئے.‘
آییا، رۆچمُزّ یکّ دینارے گیشّێنت و کارِنده په کارا باگا رئوان داتنت.
ایسّایا چه آیان جُست کرت: ”اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟“
آیان دینارے آورت. جُستی کرت: ”اِشیئے سرا کئیی نام و نَکش پِر اِنت؟“ آیان پَسّئو دات: ”کئیسَرئے.“
هما رۆچان، رومئے بادشاه کئیسَر آگوستوسا جار جت و هُکم کرت که رومئے سَرجمێن مُلک مردمشماری کنگ ببیت.
نون مارا بگوَش، بارێن رومئے بادشاه کئیسَرا سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟“
بله ایسّایا آیانی اے رِپک و مَندر زانت و گوَشتی:
ایسّایا گوَشت: ”گڑا کئیسَرئیگا کئیسَرا بدئیێت و هُدائیگا هُدایا بدئیێت.“
آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
رومئے بادشاه، تیبِریوس کئیسَرئے بادشاهیئے پانزدهمی سال اَت. هما رۆچان، پُنتیوس پیلاتوس، یَهودیَهئے والی اَت. هیرودیس، جَلیلئے هاکم اَت. هیرودیسئے برات پیلیپُس، اِتوریَه و تْراهونیتیسئے هاکم اَت و لیسانیاس، آبیلینیئے هاکم اَت.
چه آیان یکّێا، که نامی آگابوس اَت، چه هُدائے روهئے اِلهاما پاد آتک، پێشگۆیی کرت و گوَشتی: ”رومئے سَرجمێن مُلکا مزنێن ڈُکّالے کپیت.“ اے ڈُکّال، کئیسَر کْلئودیوسئے بادشاهیئے دئور و باریگا بوت.
بادشاه اَگْریپاسا گۆن پِستوسا گوَشت: ”اگن اے مردا کئیسَرئے هَکدیوانا پێشی ملۆٹتێن، انّون آزات کنگ بوتگاَت.“
سجّهێن پَلگارتگێن برات و گهار شمارا سلامَ کننت، هاس کئیسَرئے لۆگئے مردم.