16 آ کئیت، اے باگپانانَ کُشیت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت.“ وهدے مردمان ایسّائے اے هبر اِشکت، گوَشتِش: ”چُش مبات!“
وهدے انگورئے مۆسم بوت، په وتی بهرئے گرَگا، هِزمتکاری زمانزورێن باگپانانی کِرّا راه داتنت.
آیان پَسّئو دات: ”آ، اے بَدکِردێن باگپانان گار و بێگواهَ کنت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت که آییئے بهرا په وهدَ دئینت.“
بادشاه سکّ زهر گپت و په هۆنیگانی جنَگ و آیانی شهرئے سۆچگا سپاهیگی راه داتنت.
ایسّایا جُست کرت: ”نون شمئے گُمانا باگئے هُدابُند چے کنت؟ آ کئیت، باگپانانَ کُشیت و باگا دگه باگپانانی دستا دنت.
بله هما که منی دژمن اَنت و منی بادشاهیا نلۆٹنت، آیان منی کِرّا بیارێت و منی دێما بکُشێت.‘“
گڑا چه باگا ڈنّ برت و کُشتش. نون شمئے گُمانا، باگئے هُدابُند گۆن اے باگپانان چے کنت؟
آ وهدا، پولُس و بارنابایا گۆن دِلێری آیانی پَسّئوا گوَشت: ”مارا چه سجّهێنان پێسر، هُدائے هبر گۆن شما گوَشگی اَت، بله شما هُدائے هبرا نمَنّێت و وتا اَبدمانێن زِندئے لاهکَ نزانێت، نون ما درکئومانی گوَرا رئوێن.
نون جُستَ کنان، هُدایا وتی کئوم دئور داتگ و یله کرتگ؟ هچبر! چێا که من وت هم اِسراییلیے آن، چه اِبراهێمئے نَسل و پَدرێچا آن و بِنیامینئے کَبیلها.
گڑا جُستَ کنان، آیان اَنچُش ٹَگل وارتگ که بکپنت و پدا پاد آتک مکننت؟ هچبر! آیانی ٹَگل ورگئے سئوَبا رَکّگ په دَرکئومان آتکگ تان اِسراییلیانی هَسَدّ پاد بیئیت.
گڑا چه باورئے راها ما شَریَتا پرۆشێن و هرابَ کنێن؟ هچبر! ما شَریَتا مُهرترَ کنێن.
هچبر! بِلّ که سجّهێن مردم درۆگبند ببنت، هُدا راستگۆ اِنت! هما پئیما که نِبیسگ بوتگ: ”پمێشکا، تئو که هبرَ کنئے برهکّ ائے و دادرسیئے وهدا کامیاب.“
هچبر چُش نهاِنت. اگن چُش بوتێن گڑا هُدایا چِه پئیما دنیائے دادرسی کرتَ کرت؟
گڑا چے؟ پمێشکا که شَریَتئے ساهگا نهاێن و رهمتئے ساهگا اێن، گڑا گناه بکنێن؟ هچبر!
هچبر! ما که چه گناها سِستگ و مُرتگێن، چۆن بوتَ کنت که اَنگت گناهانی تها زِند بگوازێنێن؟
گڑا آ چیزّ که نێک اِنت، منی مَرکئے سئوَب بوت؟ هچبر! چه آ شَریَتا که وت نێک اِنت، گناها منا دێم په مَرکا برت تان گناه، گناه زانگ و پجّارگ ببیت و چه شَریَتئے هُکما آییئے شِرّی و گَندگی بێهِساب ببیت.
گڑا چے بگوَشێن؟ شَریَت گناه اِنت؟ هچبر! بله اگن شَریَت مبوتێن، منَ نزانت گناه چێے. اگن شَریَتا مگوَشتێن ”تَماه مکن“، منَ نزانت تَماه و لالِچ چێے.
گڑا چے بگوَشێن؟ هُدا نااِنساپ اِنت؟ هچبر!
بله هما وهدا که ما مَسیهئے برکتا بێگناه و بێمئیار بئیگَ لۆٹێن، اگن زانَگ بوت که ما وت هم گُنهکار اێن، گڑا؟ مَسیه گناهئے هزمتا اِنت؟ نه، هچبر نه.
گڑا شَریَت هُدائے کئولانی هِلاپا اِنت؟ هچبر چُش نهاِنت، چێا که اگن اَنچێن شَریَتے دئیگ بوتێن که ابدمانێن زندی دات بکرتێن، گڑا پاکی و پَلگاری الّم شَریَتئے بُنیادا بوتگاَت.
من هچبر پَهر مبنداتان، اَبێد چه مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے سَلیبئے سرا، که همے سَلیبئے سئوَبا دنیا په من مُرتگ و من په دنیایا.