40 آ چُکّ، رُدان و زۆرمند بئیان اَت. چه زانت و زانگا سررێچ اَت و هُدائے رهمتی گۆن اَت.
بله تئو منا چه ماتئے لاپا در آورت و ماتئے سێنَگا آسودگی دات.
تئو آدمیانی نیاما زێباترێن ائے و چه تئیی لُنٹان لال و گئوهرَ گواریت، پمێشکا هُدایا ترا اَبدمانێن برکتے داتگ.
آ چُکّ، رُدان و مان پاکێن روها زۆرمند بئیان اَت. چه بنی اِسراییلیانی نیاما زاهر بئیگا پێسر، گیابانانَ مَنت.
سجّهێن اِشکنۆک چه آییئے هۆشمندی و پَسّئوان هئیران اَتنت.
ایسّا رُدان و چه زانت و زانگا سررێچ بئیان اَت و هُدا و مردمان رۆچ په رۆچ دۆستترَ بوت.
گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت.
کاسِدان گۆن مزنێن واک و تاگتے په هُداوندێن ایسّائے جاه جنَگا گواهیَ دات و گۆن آ سجّهێنان هُدائے مزنێن رهمت گۆن اَت.
او منی چُکّ! گڑا تئو هما رهمتئے برکتا که مارا چه ایسّا مَسیهئے نێمگا رسیت، وتا مُهر و مُهکم بدار.