بادشاهی اَسا چه یَهودائے دستا نرئوت و هاکمیئے دَزلَٹّ چه آییئے پادانی دێما دورَ نبیت تان هما وهدا که اَسلیگێن واهُندَ کئیت و کئوم آییئے پرمانبردارَ بنت.
ایسُّپ هم چه جَلیلئے شهر ناسِرَها در کپت و یَهودیَهئے شهر بئیتلَهِما شت. بئیتلَهِم، هما شهر اِنت که بازێن وهدے پێسرا اۆدا داوود بادشاه پێدا بوتگاَت. ایسُّپ، بێها چه داوودئے پَدرێچا اَت، پمێشکا په وتی نامئے نبشته کناێنگا اۆدا شت.
بله اے چیزّ نبیسگ بوتگاَنت تانکه شما باور بکنێت که ایسّا، مَسیه اِنت و هُدائے چُکّ اِنت. اے هاترا هم نبیسگ بوتگاَنت که شما چه ایمانئے راها، آییئے نامئے برکتا اَبدمانێن زِندئے واهند ببێت.
گۆن آ جنێنا گوَشتِش: ”نون ما اێوکا تئیی هبرانی سئوَبا باوَر کنگا نهاێن، ما وت هم اے مردئے هبر اِشکتگاَنت و دلجم اێن که اے په راستی جهانئے رَکّێنۆک اِنت.“
آییا گۆن بازێن بئیان و مُهرێن دَلیلان پَدّر کرت که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و پدا چه مُردگان جاه بجنت. گوَشگا اَت: ”اے ایسّا که آییئے بارئوا من شمارا سهیگ کنگا آن، اے هما مَسیه اِنت.“
تهنا اے چیزّ نه، وتی هُداوندێن ایسّا مَسیهئے پَجّاه آرگئے گَنجئے دێما، من هر چیزّا تاوانے سرپدَ بان، چێا که من په هماییئیگی اے سجّهێن یله داتنت. من اِشان بَسّ گَند و گَسَڑ سرپدَ بان که منی کَٹّ تهنا مَسیه ببیت و