1 هما رۆچان، رومئے بادشاه کئیسَر آگوستوسا جار جت و هُکم کرت که رومئے سَرجمێن مُلک مردمشماری کنگ ببیت.
مارا بگوَش، تئیی هئیالا رومئے بادشاه کئیسَرا سُنگ و مالیات دئیگ رئوا اِنت یا نه؟“
هُدائے بادشاهیئے مِستاگئے جار، سجّهێن دنیایا جنَگَ بیت، تان په سجّهێن کئومان شاهدیے ببیت، گڑا دنیائے هلاسی سرَ رسیت.
شمارا راستێنَ گوَشان، سجّهێن دنیایا، هر کُنڈے که منی وشّێن مِستاگ جار جنَگَ بیت، اے جنێن و اِشیئے کار هم یات کنگَ بیت.“
گۆن آیان گوَشتی: ”شما دنیائے سجّهێن کئومانی کِرّا برئوێت و وشّێن مِستاگا سر کنێت.
هرکَس په وتی نامئے نبشته کناێنگا، وتی پت و پیرُکی شهرا شت.
ایسُّپا، وتی دِشتار، مَریم هم گۆن اَت که آ، په چُکّێا اُمێتوار اَت.
رومئے بادشاه، تیبِریوس کئیسَرئے بادشاهیئے پانزدهمی سال اَت. هما رۆچان، پُنتیوس پیلاتوس، یَهودیَهئے والی اَت. هیرودیس، جَلیلئے هاکم اَت. هیرودیسئے برات پیلیپُس، اِتوریَه و تْراهونیتیسئے هاکم اَت و لیسانیاس، آبیلینیئے هاکم اَت.
چه آیان یکّێا، که نامی آگابوس اَت، چه هُدائے روهئے اِلهاما پاد آتک، پێشگۆیی کرت و گوَشتی: ”رومئے سَرجمێن مُلکا مزنێن ڈُکّالے کپیت.“ اے ڈُکّال، کئیسَر کْلئودیوسئے بادشاهیئے دئور و باریگا بوت.
اگن من اَنچێن مئیارے بکرتێن که مَرکئے سِزایا هکدار بوتێنان، گڑا مَرکئے سِزائے سَگّگا هم تئیار بوتگاَتان، بله اگن منی سرا یَهودیانی اے بُهتام راست نهاَنت، هچکَس منا په کُشگا آیانی دستا داتَ نکنت. منا کئیسَرئے هَکدیوانا ببرێت.“
بله پولُسا لۆٹت همِدا بمانیت و کئیسَر وت آییئے اَڑا بگیشّێنیت. پمێشکا من پرمان دات، تان وهدے آییا کئیسَرئے دربارا راه مدئیان، همِدا دارگ ببیت.“
هر چیزّا پێسر، چه ایسّا مَسیهئے راها په شما سجّهێنان وتی هُدائے شُگرا گران، چێا که شمئے ایمانئے تئوار سجّهێن دنیایا شِنگ بوتگ.
سجّهێن پَلگارتگێن برات و گهار شمارا سلامَ کننت، هاس کئیسَرئے لۆگئے مردم.