40 ایسّایا درّاێنت: ”من شمارا گوَشان، اگن اے بێتئوار ببنت، سِنگ و ڈۆک کوکّارَ کننت.“
آسمان شادهی بکنات و زمین گَل بات، دریا و هرچے که دریایا مان، په بُرزتواری آییا بنازێناتنت.
نێمرۆچا بگر تان بێگاهئے سئیا، سجّهێن مُلک اَناگت تهار بوت.
چه وتی دلا اے هبرا در بکنێت که ’ما اِبراهێمئے نَسل و اۆبادگ اێن.‘ من شمارا گوَشان که هُدا چه اے سِنگ و ڈۆکان هم، په اِبراهێما چُکّ و اۆبادگ پێدا کرتَ کنت.
وهدے ایسّا اورشَلیما نزّیکّ بوت و شهری دیست، گْرێتی و
هُدایا، سُدوم و گُمورَهئے شهر هم سۆتک و پُر کرت و چه زمینئے سرا گار کرتنت، تان په هُداناباوران درس و اِبرتے ببنت و