39 چه مردمانی نیاما، لهتێن پَریسیا گۆن ایسّایا گوَشت: ”او استاد! وتی مریدان نِهرّ و هَکّل کن که چُش مگوَشنت!“
گڑا هیرودیسا نجومی چێراَندری لۆٹتنت و آ اِستارئے در آیگ و زاهر بئیگئے اَلّمێن وهدی جُست کرت که کدێن اَت.
بله بَژن و اَپسۆز په شما، او شَریَتئے زانۆگران و پَریسیان! او دوپۆستێن شَتَلکاران! شما مردمانی دێما آسمانی بادشاهیئے دروازگا بندَ کنێت، نه وتَ پُترێت و نه دگرانَ کِلّێت.
پمێشکا مزنێن دینی پێشوایان ایلازَرئے کُشگئے شئور هم کرت،
گڑا پَریسیان گۆن یکدگرا گوَشت: ”بچارێت، ماشما هچّ کرت کنگا نهاێن، سجّهێن دنیا اِشیئے راها اِنت.“
هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟