34 مریدان پَسّئو دات: ”واجها پَکار اِنت.“
اَنچُش که کُرّگئے بۆجگا اَتنت، کُرّگئے هُدابُندان چه آیان جُست کرت: ”شما چێا اے کُرّگا بۆجگا اێت؟“
آیان کُرّگ ایسّائے کِرّا آورت، وتی شال و چادرِش کُرّگئے پُشتا اێر کرتنت و ایسّااِش سوار کرت.
اگن آ مردم که هُدائے هبر آیانی کِرّا سر بوتگ، ’هُدا‘ گوَشگ بوتگ‌اَنت و ما زانێن که هُدائے پاکێن کتاب هچبرَ نکپیت و ناکارَ نبیت،
ائولا اے چیزّانی مانا په مُریدان پکّا نه‌اَت، بله رَندا که ایسّائے شان و شئوکت زاهر بوت، مُرید یاتا کپتنت که اے چیزّ آییئے بارئوا نبیسگ بوتگ‌اَنت و مردمان هم گۆن آییا هما پئیما کرتگ.
