وهدے مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگران ایسّائے مۆجزه و اَجِکّایی دیستنت و اے هم دیستِش که پرستشگاها کَسانێن چُکّ په کوکّار ”هوشیانا، او داوود بادشاهئے چُکّ“ گوَشگا اَنت، باز نئوَشّ بوتنت و
ایسّائے پێشرُمب و پدرُمبێن مردم، کوکّار کنانا گوَشگا اَتنت: ”هوشیانا، او داوود بادشاهئے چُکّ! مبارک بات هما که په هُداوندئے ناما کئیت، هوشیانا، بُرزین اَرشا.“
”من که ایسّا آن، وتی پرێشتگ دێم داتگ تانکه کِلیسایانی هاترا شمارا اے چیزّانی شاهدیا بدنت. من داوودئے ریشّگ آن و داوودئے پُشپَد هم. سُهبئے رُژناێن اِستار من آن.“