’شمئے شهرئے هما دَنز که مئے پادان لگّتگ، ما آ دَنزان همِدا چَنڈێن و تکێنێن، تانکه اے دَنز شاهدی بدئینت که ما هُدائے وشّێن کُلئو په شما آورت. بله بزانێت که هُدائے بادشاهی نزّیکّ اِنت.‘
هما وهدا که مردم ایسّائے هبران گۆش دارگا اَتنت، ایسّایا گێش کنان مِسالے آورت. چێا که آ اورشَلیمئے نزّیکّا رَستگاَت و مردمانی گُمان اِش اَت که هُدائے بادشاهی هما وهدا پَدّرَ بیت.