17 ایسّایا جُست کرت: ”زانا، هر دَهێن چه گَرّا پاک و پَلگار نبوتێت؟ آ دگه نُهێن کجا اَنت؟
هُداوندێن هُدایا مرد گْوانک جت و گوَشت: ”کجا ائے؟“
بله زوتّ بێهئیال بوتنت که آییا چے کرتگاَت و په آییئے شئور و سَلاها ودارِش نکرت.
ایسّائے پادان کپت و شُگری گپت. آ، چه سامِریان اَت.
اے یکّێن درکئوما اَبێد، چه آیان دگه یکّے په هُدائے سِپَت و سَنایا نئیاتک؟“
هرچُنت که هُدااِشَ زانت، بله هُدایی اِزّتِشَ ندات و شُگرِشَ نگپت. اِشیئے بدلا، وتی ناهودگێن پِگر و هئیالانی تها گُمراه بوتنت و آیانی ناسرپدێن دل تهاریا پۆشِت.