Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




لوکا 16:15 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

15 ایسّایا گوَشت: ”شما هما اێت که مردمانی دێما وتا تچک و پهرێزکار پێشَ دارێت، بله هُدا چه شمئے دلئے هالان سَهیگ اِنت. شمارا بگوَشان، هما چیزّ که مردمانی گوَرا باز کیمّتی اِنت، هُدا چه آ چیزّا سکّ بێزار اِنت.

Вижте главата копие




لوکا 16:15
40 Кръстосани препратки  

چیا که بدکارا وتی دلئے واهگانی سرا پَهر اِنت، لالچ کنۆکان برکتَ دنت و هُداوندا بد و ردَ گوَشیت.


اِش اِنت جاهلانی آسر، همایانی آکبت که وتی هبرانی منّۆک اَنت. اۆشت...


تان هستۆمند اِنت مردم آییا ستا دئینت. هرچُنت که زِندا وتا بَهتاور زانتگی،


او آدلێن هُدا که دل و درونانَ زانئے! بدکارانی شِرّیان هلاس کن و پهرێزکاران په دل مُهر بدار.


آ هرچے که کننت، په مردمانی پێش دارگا کننت و بَسّ. وتی تاییتان مزنَ کننت و کباهئے لَمبان دْراجکَشّ.


وهدے رۆچگَ بێت، دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا وتی دێما تابان و گمناک مکنێت. آ وتی روا گیمُّرێننت و مونجا کننت تان مردم بزاننت رۆچگ اَنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.


وهدے چیزّے هئیراتَ کنئے، گڑا جار مجن و ڈَنڈۆر مکن. دورو و دوپۆستێن مردم، کَنیسَه و کوچه و دَمْکانی تها اے ڈئولا کننت تانکه مردم آیان ستا بکننت و بساڑاینت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.


وهدے دْوا کنێت، گڑا دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا مکنێت، چێا که آیان کَنیسَهانی تها و چارراهانی سرا اۆشتگ و دْوا کنگ دۆستَ بیت، تانکه مردم آیان بگندنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.


نون شَریَتئے زانۆگرا په اے سئوَبا که پێش بداریت آییا شَرّێن جُستے کرتگ، چه ایسّایا پدا جُست کرت: ”گڑا، منی همساهگ کئے اِنت؟“


گڑا هُداوندێن ایسّایا دێم گۆن آییا کرت و گوَشتی: ”شما پَریسی، پیاله و دَرپانی ڈنّی نێمگا ساپ و سَلّهَ کنێت، بله شمئے درون چه لالچ و تَماه و رَدێن کاران پُرّ اِنت.


پَریسی اۆشتات و په وتی جندا دْوایی کرت و گوَشتی: ’او هُدا! تئیی مِنّتوار آن که من اے دگه مردمانی ڈئولا دُزّ و رَدکار و زِنهکارے نه‌آن و نه اے مالیاتگیرئے ڈئولا آن.‘


نون من شمارا گوَشان: پَریسی نه، بله هما مالیاتگیر نێک و پهرێزکار بوت و لۆگا شت، چێا که هرکَس وتا مزنَ زانت و لێکیت، کَمشرپَ بیت و هرکَس وتا جَهل و اێردستَ مَنّیت، وشنام و شرپدارَ بیت.“


آییا گوَشت: ”من چه کسانیا اے سجّهێن هُکم برجاه داشتگ‌اَنت.“


ایسّایا هما مردمانی بارئوا مِسالے آورت که وتا نێک و پهرێزکارَ زاننت و اے دگه مردمان اێرَ جننت.


گڑا ایسّااِش چمّانی چێرا کرت، وتی چاریگ و جاسوسِش رئوان داتنت تان آ وتا ایسّائے دێما تچک و پهرێزکارێن مردم پێش بدارنت. آیانی مکسد اِش اَت که ایسّایا چه آییئے جندئے هبران مان بگیشّێننت و رومئے والیئے دستا بدئینت.


جنۆزامانی لۆگان گۆن مالواریا برنت و په پێش دارگا وتی دْوا و سَنایان دْراجکَشَّ کننت. اِشان سکترێن سِزا و پدمُزَّ رسیت.“


آییا انسانئے بارئوا هچکَسئے گواهیئے زلورت نه‌اَت، چێا که آ، انسانئے دلئے هر هالا سهیگ اَت.


سئیمی برا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ ایسّایا که سئیمی برا جُست کرت که منا دۆستَ دارئے، پِتْرُس گمیگ بوت. گوَشتی: ”او هُداوند! تئو هر چیزَّ زانئے، تئو زانئے که من ترا دۆستَ داران.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسان بچارێن.


آییا چه وتی گَندگێن کارئے مُزّئے زرّان ڈگارے په بها گپت و همۆدا دێم په چێر کپت و لاپی ترَکّت و رۆتی در آتکنت.


رَندا، اے ڈئولا دْوا کرت و گوَشتِش: ”او هُداوند! تئو هرکَسئے دلئے هالا زانئے، نون وت په ما پَدّر کن که چه اے دوێنان کجامی‌اِت گچێن کرتگ


هما هُدا که هرکَسئے دلئے هالا زانت، درکئومی هم پاکێن روه بَکشت و په وت زرتنت، اَنچُش که پاکێن روهی مارا بَکشتگ‌اَت.


پرچا که هچکَس چه شَریَتئے کار بندگا هُدائے دێما پهرێزکار زانگَ نبیت، چێا که شَریَت مردما سرپدَ کنت که گناه چێے.


آ که مئے دلانَ پَٹّیت پاکێن روهئے پِگر و هئیالانَ زانت، چێا که روه گۆن هُدائے واهگ و رَزایا په پَلگارتگێنان نیامجیگِریَ کنت.


اِشیئے بدلا، وتی دل و جَبینا گۆن نرم و آرامێن روهێئے پایدارێن زێباییا بسینگارێت، که په هُدایا اے چیزّ باز پُراَرزش اِنت.


او وَرنایان! اَنچُش شما هم وتی مسترێنانی پرمانبَرداریا بکنێت و گۆن یکدومیا بێکِبر و دربێش ببێت، چێا که ”هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی هلاپا مُهرَ اۆشتیت، بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.“


من آییئے چُکّان وباے دئیان و کُشان، گڑا سجّهێن کِلیسا زاننت که من هما آن که دل و هئیالانی هالان درَ گێجیت و من شما هرکَسا آییئے کارانی هسابا مُزَّ دئیان.


Последвай ни:

Реклами


Реклами