3 گڑا ایسّایا په آیان اے مِسال آورت و گوَشتی:
بله بنی اِسراییلیانی کِرّا برئوێت که آ گارێن مێشانی ڈئولا اَنت.“
گڑا آییا مردم گۆن دَروَر و مِسالان بازێن درس و سَبکّے داتنت. گوَشتی: ”یکّ دِهکانے په تُهمئے چَنڈگا شت،
بله برئوێت و اے هبرئے مانایا در بگێجێت که من هئیرات و کُربانیگ کنگئے لۆٹۆک نهآن، مِهر و رهمتئے لۆٹۆک آن. من په پهرێزکاران نئیاتکگان، گُنهکارانی لۆٹگ و گْوانک جنَگا آتکگان.
بله پَریسی و شَریَتئے زانۆگر، نُرنڈان و ایراز گرانا گوَشگا اَتنت: ”اے مرد گۆن گُنهکاران نِند و نیادَ کنت و گۆن آیان هۆر ورگَ وارت.“
”چه شما اگن کَسێا سَد مێش ببیت و چه آیان یکّے گار ببیت، گڑا نئود و نُهێن مێشان چَراگاها یلهَ ندنت و هما گارێن مێشئے شۆهازا نرئوت تان آییا در بگێجیت؟
دومی رَندا گوَشتی: ”او شَمون، یوهَنّائے چُکّ! بارێن، منا دۆستَ دارئے؟“ پِتْرُسا گوَشت: ”جی هئو، او هُداوند! تئو زانئے که تئو منا دۆست ائے.“ ایسّایا گوَشت: ”گڑا منی پَسانی دلگۆشا بدار.“
وهدے آیان اے هال اِشکتنت، هُدائے شُگرِش گپت. نون گۆن پولُسا گوَشتِش: ”او برات! تئو سهیگ ائے که هزاران یَهودی ایسّائے سرا باوَرمند بوتگ و سجّهێن موسّائے شَریَتئے سرا په دل و سِتک پابند اَنت.