23 آ پابُندی گوَسکا بیارێت و بکُشێت تانکه جشنے بکنێن و وشّێن وراکے بوَرێن.
اِبراهێما وت دێم په گۆرُما مئیدان کرت، شَرّێن پَزّۆرێن گوَسکے دَری چِت و هِزمتکارێا داتی. هِزمتکارا زوتّ اَڈّ کرت.
اَرواهُن اَنچش سێرَ بیت چۆ که یکّے وشّێن وراکے بوارت و دَپُن گۆن شادمانێن لُنٹان ترا نازێنیت.
بله پتا وتی هِزمتکار گوَشتنت: ’اِشتاپ کنێت، په آییا گهترێن کَباها بیارێت و گوَرایی بدئیێت. چَلّه و مُندریکّی دستا و کئوشی پادا بدئیێت.
چێا که منی اے چُکّ مُرتگاَت بله نون پدا زندگ بوتگ، گار اَت و نون ودی بوتگ. اے ڈئولا آیان گَل و شادهی کرت.‘