اے هبرا هم زاننت که وهدے تئیی شهید اِسْتیپانئے هۆن رێچگ بوت، من همۆدا اۆشتاتگاَتان و په آییئے کُشگا رازیگ اَتان و آییئے هۆنیگانی گُد و پُچّانی نِگهپان اَتان.‘
آییئے سرا شادهی کنێت، او آسمانان! شادهی کنێت، او هُدائے پَلگارتگێن مردمان، او کاسِد و پئیگمبران! چێا که هُدایا اِشیئے دادرسی هما پئیما کرتگ که اِشیا گۆن شما کرتگ.