ایسّایا گوَشت: ”شما هما اێت که مردمانی دێما وتا تچک و پهرێزکار پێشَ دارێت، بله هُدا چه شمئے دلئے هالان سَهیگ اِنت. شمارا بگوَشان، هما چیزّ که مردمانی گوَرا باز کیمّتی اِنت، هُدا چه آ چیزّا سکّ بێزار اِنت.
په پاکدلێن مردمان هر چیزّ پاک و ساپ اِنت، بله آ مردم که پَلیت و ناباوَر اَنت، په آیان هر چیزّ ناپاک اِنت. اَسلا، اے مردمانی پِگر هم پَلیت اَنت و زمیر هم.