10 چێا که هرکَس بلۆٹیت، آییا رسیت. هرکَس شۆهاز بکنت، درَ گێجیت. هرکَس دروازگا بٹُکّیت، په آییا پَچَ بیت.
من چه وتی تُرسا گوَشت: ”چه تئیی چمّا سِستگ و دور کپتگان.“ اَنگت تئو منی پریات و زاریا اِشکنئے، وهدے من په مَدَتا ترا تئوارَ کنان.
کَسے که چه تئو لۆٹیت، آییا بدئے و اگن یکّے وامَ لۆٹیت، چَک و پَد مبئے.
چێا که هرکَس بلۆٹیت، آییا رسیت. هرکَس شۆهاز بکنت، درَ گێجیت. هرکَس دروازگا بٹُکّیت، په آییا پَچَ بیت.
شمئے نیاما چُشێن پتے هست که اگن آییئے چُکّ ماهیگ بلۆٹیت مارے بدنتی؟
نون شمارا گوَشان: بلۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت. شۆهاز بکنێت، درَ گێجێت. دروازگا بٹُکّێت، پَچَ بیت.
ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت.
وهدے لۆٹێت و نرسیت، په اے سئوَبا اِنت که شما گۆن بدێن مُراد و واهگے لۆٹتگ تان آ چیزّان په وتی ائیش و نۆشان کار ببندێت.
ما همایان بَهتاورَ زانێن که وتی زِندِش په سبر و اۆپار گوازێنتگ، شما اَیّوبئے سبر و تهمبُلئے بارئوا اِشکتگ و زانێت که هُداوندا آییئے آسر و آکبت چے کرت. چێا که هُداوند وت گَموار و مهربان اِنت.