Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




لوکا 10:42 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

42 بله تهنا یکّ چیزّ زلورت اِنت. مَریما هما گهترێن په وت گچێن کرتگ که چه آییا پَچ گِرگَ نبیت.“

Вижте главата копие




لوکا 10:42
36 Кръстосани препратки  

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.


تئیی دست په منی کُمکّ کنگا تئیار بات که من تئیی رهبند گچێن کرتگ‌اَنت.


من وپاداریئے راه در چتگ، وتی دل تئیی هُکمانی منّۆک کرتگ.


او هُداوند! تئیی بارگاها پریاتَ کنان و گوَشان: ”تئو منی پناهجاه ائے و زندگێنانی زمینا منی بهر.“


بله من په پهرێزکاری تئیی دێما گندان، آگاه که بان، چه تئیی گِندگا سێرَ بان.


چه هُداوندا یک چیزّے لۆٹتگُن و همِشیئے پد و رندا بان، که وتی زِندئے سجّهێن رۆچان هُداوندئے لۆگا جهمنند ببان، تانکه هُداوندئے زێباییا بگندان و پرستشگاها چه هماییا رهشۆنی بلۆٹان.


آسمانا، اَبێد چه تئو منا کئے هست؟! زمینا هم، اَبێد چه تئو هچ چیزّے نلۆٹان.


اگن یکّێا سجّهێن دنیا برسیت بله وتی ساها بباهێنیت، چۆنێن سۆبے بارت و چے کَٹّتَ کنت؟


مَرتایا مَریم نامێن گهارے هست‌اَت که په هُداوندێن ایسّائے هبرانی گۆش دارگا آییئے پادانی دێما نِشت.


یکّ بَرے ایسّا جاگهے دْوا کنگا اَت، وهدے دْوایی هلّێنت، چه آییئے مریدان یکّێا گوَشت: ”او هُداوند! اَنچُش که یَهیایا وتی مرید دْوا کنگ سۆج داتگ‌اَنت همے پئیما تئو هم مارا دْوا کنگ سۆج بدئے.“


بله هُدایا گوَشت: ’او نادان! اِنشپی تئیی ساه چه تئو گِرگَ بیت، گڑا تئیی اے مُچّ کرتگێن مال و مِلکت کئییگَ بنت؟‘


وتی مال و مِلکتا بها کنێت و نێزگارانی سرا بهر کنێت. په وت اَنچێن زَرتورَگ اَڈّ بکنێت که هچبر کوَهن مبنت، نهَلّگی و اَبدمانێن آسمانی گنجے اَمبار کنێت که نه دُزّ آییا بارت و نه وَرۆک و رَمێز آییا وارت.


گڑا آ لۆٹت و گوَشتی: ’اے چۆنێن هبر اَنت که تئیی بارئوا من اِشکنگا آن؟ برئو وتی سَرجمێن هساب و کتابان بگیشّێن و بیار و منا بدئے. مرۆچی و رَند، تئو چه منی هسابداریا در ائے.‘


بله اِبراهێما پَسّئو دات: ’او منی بَچّ! هئیالا بکپ که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزابان تَلوَسگا ائے.


وهدے ایسّایا آییئے پَسّئو اِشکت، گوَشتی: ”ترا اَنگت یکّ کارے کنگی اِنت، وتی سجّهێن مال و هستیا بها کن و زَرّان گریب و نێزگارێن مردمانی سرا بهر کن، اے پئیما ترا آسمانی گنجے رسیت. گڑا بیا و منی رَندگیریا بکن.“


شما هُژّار بێت و بزانێت که چِه پئیما اِشکنێت. کَسێا که چیزّے هست، آییا گێشتر دئیگَ بیت و کَسێا که نێست، بله گُمانَ کنت که هستی، چه آییا هما هم پَچ گِرگَ بیت.“


ایلازَر نامێن مردے ناجۆڑ اَت. آ، مَریَم و آییئے گهار مَرتائے مێتگ بئیت‌اَنیائے مردمے اَت.


بازێن یَهودیے، مَرتا و مَریَمئے کِرّا په آیانی براتئے پُرسا آتکگ‌اَت.


نون مَریَما نێم تاسئے کِساسا هِندی سُمبلئے زَگر و گران‌بهاێن اَتر آورت، ایسّائے پادانی سرا پِر رێتک و گۆن وتی مودان ایسّائے پادی هُشک کرتنت. لۆگئے سجّهێن کُنڈان اَترئے وشّێن بۆ تالان بوت.


او یکّ و بَرهَکّێن هُدا! اَبدمانێن زِند همِش اِنت که اے مردم ترا بزاننت و تئیی رئوان داتگێن ایسّا مَسیها پَجّاه بیارنت.


بله هرکَس که منی داتگێن آپا بوارت، هچبر تُنّیگَ نبیت. چێا که آ آپا که منَ دئیان، اگن کَسے بوارتی، چه آییئے درونا آپئے چَمّگے بُجیت که اَبدمانێن زِندَ بکشیت.“


شمارا راستێنَ گوَشان، هرکَس که منی هبرا بِشکنت و منی دێم دئیۆکئے سرا ایمان بیاریت، اَبدمانێن زِندئے واهندَ بیت و هچبر مئیاریگ کنگَ نبیت، بزان آ چه مَرکا گوَستگ و زندا سر بوتگ.


بله په اے زئوال بئیۆکێن وراکا جُهد مکنێت، په هما وراکا جُهد بکنێت که اَبدمانێن زِندَ بَکشیت، په هما وراکا که انسانئے چُکّ شمارا دنتی. چێا که هُداێن پتا آییئے سرا وتی رَزامندیئے مُهر جتگ.“


چێا که ایسّا مَسیهئے راها سُنّت بئیگ و نبئیگئے مانا یَکّ اِنت، تهنا هما ایمانا مانا هست که چه مِهرئے راها وتا زاهِرَ کنت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами