38 ایسّا و آییئے مرید، گوَزان و پَند جنان، آتک و مێتگێا رَستنت. اۆدا، مَرتا نامێن جنێنێا ایسّا وتی لۆگا مهمان کرت.
آییا پَسّئو دات: ”هما که آییئے سرا بَزّگی بوت.“ ایسّایا گوَشت: ”برئو تئو هم اَنچُش بکن.“
بله مَرتا که مهمانیئے کارانی چِن و لانچا دَزگٹّ اَت، ایسّائے کِرّا آتک و گوَشتی: ”او هُداوند! ترا اے هبرئے پرواه نێست که منی گهارا منا کار کنگا تهنا یله داتگ؟ بگوَشی منا کُمکّ بکنت.“
بله هُداوندێن ایسّایا پَسّئو دات: ”مَرتا، او مَرتا! تئو بازێن کار و بارانی سرا وتا نگران و دِلتَپَرکهَ کنئے،
لیدیَها گۆن وتی لۆگئے سجّهێن مردمان پاکشۆدی کرت. پاکشۆدیا رَند، آییا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن شما منا هُداوندێن ایسّائے هَکّێن مَنّۆگرے زانێت، گڑا بیاێت منی لۆگا بدارێت.“ لیدیَها گۆن وتی بازێن گوَشگا مارا مَنّێنت.
یاسونا هم وتی لۆگا برتگاَنت. رومئے کئیسَرئے ناپرمانیا کننت و گوَشنت دگه بادشاهے هست که نامی ایسّا اِنت.“
اگن کَسے شمئے گوَرا بیئیت و اے تالیما مئیاریت، آییا وتی لۆگا مئیلێت و وشّاتکی مگوَشێت.