هُدایا گوَشت: ”اِنّه، تئیی جَن سارَه چُکّے کاریت و تئو باید اِنت چُکّئے ناما اِساک بکنئے. من وتی اَهد و پئیمانا گۆن اِساکا برجاهَ داران و چه آییا رند، اے په آییئے نَسل و پَدرێچا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے بیت.
من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.
تئیی چُکّ و نُماسگ زمینئے هاکانی کِساسا بازَ بنت و شما رۆدراتک و رۆنند و شمال و جنوب، چارێن نێمگان تالانَ بێت. زمینئے سجّهێن کئوم تئیی و تئیی نَسل و پَدرێچئے سئوَبا بَرکتَ گرنت.