Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




یَهودائے کاگد 1:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

3 او دُردانگان! واهگدار اَتان په شما هما رَکّگئے بارئوا بنبیسان که ما سجّهێن آییئے شریکدار اێن. بله من زلورت دیست که گۆن اے چیزّانی نبیسگا، شمئے دلا شئوک پێدا بکنان تان په هما باوَرا جُهد بکنێت که یکّ رندے پَلگارتگێنان دئیگ بوتگ و تان اَبد گۆن ماشما گۆنَ بیت.

Вижте главата копие




یَهودائے کاگد 1:3
44 Кръстосани препратки  

آییا گۆن بازێن بئیان و مُهرێن دَلیلان پَدّر کرت که مَسیه باید اِنت سکّی و سۆری بسگّیت، بمریت و پدا چه مُردگان جاه بجنت. گوَشگا اَت: ”اے ایسّا که آییئے بارئوا من شمارا سهیگ کنگا آن، اے هما مَسیه اِنت.“


چێا که آییا سجّهێنانی دێما گۆن یَهودیان گپّ و تْرانَ کرت و آیانی باوَری گۆن مُهرێن دَلیلانَ پرۆشت. اے ڈئولا، چه پاکێن کتابانی نبشتانکان پێشیَ داشت که ایسّا، هما مَسیه اِنت.


چێا که من په شما هُدائے سجّهێن واهگانی رسێنگا هچبر چَکّ و پَد نبوتگان.


پمێشکا من شمارا سهیگ و سرپدَ کنان که چه هُدائے نێمگا رَکّێنگئے اے جار درکئومانی کِرّا برگَ بیت، آ گۆشَ دارنت.“


چه آییا اَبێد دگه رَکّێنۆکے نێست، چێا که آسمانئے چێرا، ایسّائے ناما اَبێد، مردمان دگه نامے دئیگ نبوتگ که گۆن آییا ما رَکّت بکنێن.“


اے ڈئولا هُدائے پاکێن هبر مردمانی نیاما تالان بوت و اورشَلیما مرید سکّ زوتّ گێشا چه گێشتر بئیانَ بوتنت. بازێن دینی پێشواے هم اے باوَرئے مَنّۆگر بوت.


هَنّانیایا پَسّئو دات: ”او هُداوند! من چه بازێنێا اِشکتگ که اورشَلیما، شاوولا تئیی باوَرمند باز آزار داتگ‌اَنت.


بله شاوول رۆچ په رۆچ زۆرمندترَ بوت و گۆن مُهرێن دَلیلان پێشیَ داشت که ایسّا، مَسیه اِنت و اے ڈئولا آییا دَمِشْکئے یَهودی سَربَتَگ و بێپَسّئو کرتنت.


بله ما په دمانێا هم آیانی دێما سر جهل نکرت تانکه وشّێن مِستاگئے راستی په شما بمانیت.


هُدائے کرّا پرک و پێر نێست که شما یَهودی اێت یا درکئوم، گُلام اێت یا آزات، مردێن اێت یا جنێن، چێا که شما سجّهێن ایسّا مَسیهئے برکتا یکّ اێت.


نون که من په شما گۆن وتی جندئے دستا نبشته کنگا آن، بچارێت که گۆن چۆنێن مزن مزنێن هَرپان نبشته کنگا آن.


چه ایسّا مَسیهئے هِزمتکار پولُس و تیموتاووسئے نێمگا، په ایسّا مَسیهئے هما سجّهێن پَلگارتگێن مردمان که پیلیپیا اَنت، گۆن کِلیسائے سرپرست و هِزمتکاران هئوار.


تُرے هرچے ببیت، وتی زِندا اَنچُش بگوازێنێت که مَسیهئے وشّێن مِستاگا بکرزێت. گڑا اگن من شمئے چارگا بیایان یا چه شما دور ببان، بَسّ سهیگ ببان که شما یَکدل و یکجان اێت و مُهر اۆشتاتگێت و په وتی باوَرا، بزان په وشّێن مِستاگا په همدلی جُهد کنگا اێت و


اَنچۆ که شما زانێت، ما شمئے کِرّا آیگا پێسر پیلیپیئے شهرا چۆن اَزاب و بےاِزّت کنگ بوتێن، بله ما چه وتی هُدائے کُمکّا تَهم و جُرَت کرت و اینچُک دُژمنیئے تها هم ما هُدائے وشّێن مستاگ په شما سَر کرت.


تیموتاووس، منی چُکّ! من ترا اے هُکما، هما پێشگۆییانی بُنیادا دئیان که یک رندے تئیی بارئوا کنگ بوتگ‌اَنت تانکه تئو آیانی تْرانگا بکپئے و اے نێکێن جُهدا کُرت بکنئے و


ایمانئے نێکێن جُهدا بکن. ابدمانێن زندا دستا بیار، هما زندا که په آییا گْوانک جنگ بوتگئے و بازێن شاهدێئے دێما همے نێکێن اِکرارِت کرتگ که تئو ایسّا مَسیهئے باورمندے ائے.


هرچے که تئو چه من اِشکُتگ، اے راستێن تالیم اَنت، اِشان وتی کِرّا بدار و په ایمان و مِهر اِشانی سرا کار کن، چێا که تئو ایسّا مَسیهئے راها ائے.


په تیتوسا که منی و آییئے ایمان یکّ اِنت و ایمانئے هسابا منی هکّیگێن چُکّ اِنت. ترا چه هداێن پت و مئے رکّێنۆکێن ایسّا مَسیهئے نێمگا رهمت و اێمنی سر بات.


اے گوَنڈێن کاگدُن گۆن سِلوانوسئے کُمکّا نبشتگ، که آییا وپادارێن براتے زانان، تانکه شمارا دِلبڈّی بدئیان و گواهی بدئیان که هُدائے رهمتانی هَکّێن راه همِش اِنت. همے راها مُهر بۆشتێت.


چه ایسّا مَسیهئے هِزمتکار و کاسِد، شَمون پِترُسئے نێمگا، په همایان که چه مئے هُدا و رَکّێنۆک ایسّا مَسیهئے برکتا، هما پئیمێن بێبهاێن باوَرے رَستگِش که مارا رَستگ.


اے مردمان، اگن چه پاکی و پهرێزکاریئے راها هچّ مزانتێن، په آیان گهتر اَت چه اِشیا که زانگا و رند، چه اے پاکێن هُکما ببجّنت که آیانی سپرده کنگ بوتگ.


چه آکوبئے برات، ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، یَهودائے نێمگا، په هما گْوانک جتگێنان که هُداێن پتا دۆست اَنت و په ایسّا مَسیهئیگی گۆن شَرّێن پهرێزے دارگ بوتگ‌اَنت.


جی، او دُردانگان! شما مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے کاسِدانی پێشگۆییان وتی یاتا بدارێت


بله او دُردانگان! شما وتا چه پاک و بےائیبێن ایمانا مُهر و مُهکم بکنێت و گۆن پاکێن روهئے مَدتا دْوا بلۆٹێت.


مئے برات، گوَرانڈئے هۆن و وتی شاهدیئے لبزئے سئوَبا، بُهتام جنۆکئے سرا بالادست بوتگ‌اَنت. مرکئے دێما آیان وتی ساهئے هچّ پرواه نکرتگ.


چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.


Последвай ни:

Реклами


Реклами