یَهودائے کاگد 1:16 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁶ اے مردم، گلّه‌گزار، ایرازگِر و وتی بدکاری و سِلّێن واهگانی بُڈّتگێن اَنت، په وت پهرَ بندنت و په وتی نپ و سوتّان گۆن چاپلوسی و چَرپ‌زبانی مردمان ستا کننت.

یَهودائے کاگد 1:16 Кръстосани препратки

زَبور 106:25

وتی گِدانانی تها نُرُنڈتِش و هُداوندئے هبرِش نزرت.

زَبور 15:4

هما که بدکار آییئے چمّان هکیر و بے‌ارزش ببنت، هُداتُرسان اِزّت و هُرمت بدنت و وتی لبزئے سرا وپا بکنت، تُرے زَلَر و زیان بگندیت،

زَبور 17:10

آ وتی سِنگێن دلان مُهرَ کننت و آیانی زبان پُرکِبر و گُروناکێن هبرَ کنت.

زَبور 73:8

په مسکرا و بدواهی هبرَ کننت، په کِبر زُلم و ستما وتی زبانا کارنت.

لوکا 15:2

بله پَریسی و شَریَتئے زانۆگر، نُرنڈان و ایراز گرانا گوَشگا اَتنت: ”اے مرد گۆن گُنهکاران نِند و نیادَ کنت و گۆن آیان هۆر ورگَ وارت.“

لوکا 19:7

وهدے مردمان اے دیست، وت‌مان‌وتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“

لوکا 5:30

پَریسی و آیانی شَریَتئے زانۆگران، گۆن ایسّائے مریدان گِلگ کنانا گوَشت: ”شما چێا گۆن سُنگی و گُنهکاران یکّێن وانئے سرا ورێت و نۆشێت؟“

یوهَنّا 6:41

گڑا یَهودیان آییئے سرا ایراد گرگ و نُرُنڈگ بِندات کرت، چێا که آییا گوَشتگ‌اَت: ”من هما نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ.“

یوهَنّا 6:61

وهدے ایسّایا دیست که مُرید اے هبرئے سرا نُرنڈَگا اَنت، گوَشتی: ”شمارا اے هبرَ تئورێنیت؟

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 5:16

نون منَ گوَشان، گۆن پاکێن روها همگام ببێت. اے پئیما شما گُنهکارێن تَب و سَرِشتئے لۆٹ و واهگانی رندا نکپێت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 5:24

هما که ایسّا مَسیهئیگ اَنت، آیان وتی گُنهکارێن تب و سَرشت گۆن آییئے هئوَس و سِلّێن واهگان یکجاه سَلیب کَشِّتگ.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 2:14

هرچے که کنێت، بے نُرُنڈگ و بے دَپجاکا بکنێتی

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 4:5

درکئومانی ڈئولا مبێت که هُدایا نَزاننت و هئوا و هئوَسانی گُلام اَنت.

په تیموتاووسا پولُسئے ائولی کاگد 6:5

دائِمی جێڑه و جَنجال اِنت که آیانی پگر و هئیال سِلّ تَرّتگ‌اَنت و آ چه راستیا دور برگ بوتگ‌اَنت. اِشانی گُمان همش اِنت که هُداتُرسی پائدگمندێن کار و بارے.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:3

چێا که یَکّ وهدے کئیت که مردم راستێن تالیما بَرداشتَ نکننت و وتی چپّ و چاگردا انچێن تالیم دئیۆکانی مزنێن رُمبے مُچَّ کننت که آیانی دلئے هبرا بکننت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 1:14

هبرزورێن چُکّانی پئیما ببێت. مئیلێت که شمئے زِند هما ڈئولا سِلّێن واهگانی دستا ببیت که شمئے نازانتیئے وهدا بوتگ.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 2:11

او دُردانگان! شما اے دنیایا بێگانگ و دَرامد اێت. منی دَزبندی همِش اِنت که وتا چه آ جسمانی لۆٹ و واهگان پهرێز بکنێت که شمئے روهئے هلاپا جنْگَ کننت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 4:2

اے پئیما، نون آ وتی منتگێن جسمی زِندا اِنسانی لۆٹ و واهگانی سرا نگوازێنیت، هُدائے واهگانی سرا گوازێنیت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 2:10

هُدائے کَهر و سِزا هاس هما مردمانی سرا کپیت که وتی جسمئے مهارِش سِلّ و ناپاکێن واهگانی تها یله کرتگ و هچّ واک و کدرتا نمَنّنت و مانَ نئیارنت. همینچُک تَمَرْد و پُرکِبر اَنت که چه آسمانی زۆرمندانی سُبکّ کنگا تُرسِش نێست.

پِتْرُسئے دومی کاگد 2:18

اے، بَٹاکَ جننت و هبرِش پوچ و هالیگ اَنت. هما مردمان گۆن جسمی بدێن واهگان پرێبَ دئینت و وتی داما پِرّێننت که نۆکی چه رَدکارانی دستا رَکّتگ‌اَنت.

پِتْرُسئے دومی کاگد 3:3

چه هر چیزّا پێسر بزانێت که آهری زمانگان، مَسکرا و ریشکند کنۆکێن مردم جاهَ جننت که وتی سِلّ و بدێن واهگانی رَندگیر اَنت.

یَهودائے کاگد 1:15

تان سجّهێنانی دادرسیا بکنت و اے بێهُداێن ناباوران په آیانی سجّهێن گَندهکاریان و په هما سجّهێن سِلّێن هبران که اے بێباورێن گُنهکاران آییئے هلاپا گوَشتگ‌اَنت، مئیاریگ بکنت.“

یَهودائے کاگد 1:18

که شمارا گوَشتِش: ”گُڈّی زمانگا، اَنچێن ریشکند کنۆک ودیَ بنت و کاینت که وتی بێهُدایی و سِلّ و بدێن واهگانی رَندگیر اَنت.“