32 چه اَزلا کَسّا هچبر نهاِشکتگ که یکّێا پێدائِشی کۆرے بینا کرتگ.
اَنچُش که آییا بازێن وهدێا پێسر، چه وتی پاکێن نبیانی زبانا کئول داتگ.
آ دگران گوَشت: ”کَسێا که جِنّے پِر ببیت، اے ڈئولێن هبر کرتَ نکنت. جِنّ کۆران بینا کرتَ کنت؟“
ماشما زانێن که هُدا گُنهکارانی دْوایا گۆشَ نداریت، هماییئے دْوایا گۆشَ داریت که هُداتُرسے و هُدائے واهگانی سرا کارَ کنت.
اگن اے مرد چه هُدائے نێمگا مئیاتکێن، نتوانتی هچّ چُشێن کارے بکنت.“
گِرۆکان جت، بُرزێن تئوار و گْرند بوت و اَنچێن بلاهێن زمینچَنڈے آتک که چه هما وهدا که انسان زمینئے سرا پێدا بوتگ، چُشێن زمینچَنڈے نبوتگ، اَنچێن زۆرمندێن زمینچَنڈے اَت.