27 پَسّئوی دات: ”من پێسرا گۆن شما گوَشت، شما گۆش نداشت، پَرچا لۆٹێت پدا بِشکنێت؟ زانا، شما هم لۆٹێت آییئے مُرید ببێت؟“
جُستِش کرت: ”اگن تئو مَسیه ائے گڑا مارا بگوَش.“ ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن من بگوَشان، باوَرَ نکنێت.
باور کنێت، یکّ وهدے کئیت و اے وهد انّون بُنگێج بوتگ که مُردگ هُدائے چُکّئے تئوارا اِشکننت و هرکَس که بِشکنت پدا زندگَ بیت.
جُستِش کرت: ”گۆن تئو چے کرتی؟ چۆن تئیی چمّی رُژنا کرتنت؟“