باوَرَ نکنئے که من پتئے دل و درونا آن و پت منی دل و درونا؟ اے هبران که گۆن شما گوَشان منی نهاَنت، هما پتئیگ اَنت که منی دل و درونا اِنت. هما اِنت که اے کارانَ کنت.
چێا که آ هبر که تئو منا گوَشتگاَنت، من اِشانا سر کرتگاَنت و اِشان هم مَنِّتگاَنت. نون اِشان په دل زانتگ که من چه تئیی نێمگا آتکگان و باوَرِش کرتگ که تئو منا رئوان داتگ.
تانکه سجّهێن مردم هما ڈئولا که پتا اِزَّتَ دئینت، چُکّا هم اِزَّت بدئینت. کَسے که چُکّا اِزّتَ ندنت، پتا هم اِزّتَ ندنت، چێا که چُکّئے دێم دئیۆک پت اِنت.
اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.