43 اے پئیما ایسّائے بارئوا مردمانی نیاما ناتِپاکیے کپت.
چێا که من آتکگان تان پت و چُکّئے نیاما، مات و جنکّئے نیاما، نِشار و وَسّیگئے نیاما ناتِپاکی بیاران،
گُمانَ کنێت من آتکگان تان زمینئے سرا تِپاکی و سُهل بیاران؟ نه، من په جتاییئے آرگا آتکگان.
اے هبرانی سرا پدا یَهودیانی نیاما ناتِپاکی کپت.
آییئے بارئوا مردمانی نیاما بازێن گپّے چێرُکایی ترّگا اَت. لهتێن گوَشگا اَت: ”آ شَرّێن مردے.“ دگه لهتێن گوَشگا اَت: ”مردمان گُمراهَ کنت.“
لهتێن پَریسیا گوَشت: ”اے مرد چه هُدائے نێمگا نئیاتکگ، پرچا که شَبَّتئے رَهبندئے سرا کارَ نکنت.“ دگه لهتێنا گوَشت: ”گُنهکارێن مردمے چۆن اے ڈئولێن مۆجزه پێش داشتَ کنت؟“ آیان گۆن یکدگرا تِپاک نکرت.
شهرئے مردمانی نیاما جێڑه و ناتِپاکیا سر کَشّت. بهرے یَهودیانی نێمگا بوت و آ دگه بهر گۆن ایسّائے کاسِدان همراه بوت.