34 شما منی شۆهازا گردێت، بله منا در گێتکَ نکنێت و آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت.“
شمارا گوَشان، دگه برے منا نگِندێت تان آ وهدا که وتی زبانا بگوَشێت: ’مبارک بات هما که په هُداوندئے ناما کئیت.‘“
بله اَنگت من په شمئے جاگهئے تئیار کنگا رئوان و پدا کایان و شمارا گۆن وتَ بران، تانکه همۆدا که من آن، شما هم همۆدا ببێت.
ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.
او پت! منَ لۆٹان که هما مردم که تئو منا داتگاَنت، همۆدا گۆن من یکجاه ببنت که من آن تانکه هما شئوکتا بگندنت که تئو منا داتگ، چێا که چه جهانئے جۆڑ بئیگا پێسر هم تئو منا دۆست داشتگ.
اے هبر که آییا گوَشت: ’شما منی شۆهازا گردێت، بله منا در گێتکَ نکنێت‘ و ’آ جاها که منَ رئوان، شما آتکَ نکنێت،‘ آییئے اے هبرئے مکسد چے اِنت؟“