27 ما زانێن که اے مرد چه کجام هَند و دَمگا اِنت، بله وهدے مَسیهَ کئیت، هچکَسَ نزانت که چه کجا کئیت.“
اے هما دارتراش نهاِنت که مَریمئے بَچّ و آکوب، یوشا، یَهودا و شَمونئے برات اِنت؟ آییئے گهار هم همِدا مئے شهرا جَهمنند نهاَنت؟“ گڑا آیان بد آتک و ایسّااِش نمَنِّت.
هرکَسا په آییا شَرّێن گواهیے دات و چه آییئے پُرمِهرێن هبران، سجّهێن مردم هئیران و هَبَکّه منتنت. گوَشتِش: ”بارێن، اے هما ایسُّپئے چُکّ نهاِنت؟“
آیان گوَشت: ”اے مرد ایسُّپئے چُکّ ایسّا نهاِنت؟ ما وَه اِشیئے پت و ماتا زانێن. گڑا چۆنَ گوَشیت که من چه آسمانا اێر آتکگان؟“
یَهودیان په هئیرانی گوَشت: ”اے مردا نئوانتگ، اینچک زانتکاری چه کجا آورتگی؟“
ما زانێن که هُدایا گۆن موسّایا هبر کرتگ، بله نزانێن که اے مرد کئے اِنت و چه کجا آتکگ.“
آییئے بےاِزّت کنگ، ناراهێن کارے اَت. آییئے نَسل و پَدرێچئے بارئوا کئے هبر کرتَ کنت؟ چێا که آییئے زِند زمینئے سرا هلاس کنگ بوتگ.“