36 بله هما ڈئولا که گوَشتُن، شما منا دیستگ و اَنگت باورَ نکنێت.
اِبراهێما گوَشت: ’اگن آ موسّا و پئیگمبرانی هبران گۆشَ ندارنت، گڑا چه مُردگان اگن کَسے زندگ ببیت و آیانی کِرّا برئوت، آییئے هبران هم باوَرَ نکننت و نمَنّنت.‘“
ایسّایا آیانی دێما بازێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیے پێش داشتگاَت، بله اَنگت آییئے سرا ایمانِش نئیاورت.
اگن آیانی دێما من آ کار مکرتێننت که دگه کَسّا نکرتگاَنت، بێمئیار اَتنت. بله نون وَه آیان اے کار دیستگاَنت و اَنگت چه من هم نَپرتَ کننت و چه منی پتا هم.
ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شمارا راستێنَ گوَشان، اے هاترا منا شۆهاز نکنگا اێت که شما منی مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی دیستگاَنت، پمێشکا منا شۆهاز کنگا اێت که شما نان وارت و سێر کرت.
آیان گوَشت: ”تئو چۆنێن اَجَبَّتێن نشانی پێشَ دارئے که ما بگندێن و تئیی سرا ایمان بیارێن؟ چے کنئے؟
آ سجّهێنان که پت منا دنت، آ منی کِرّا کاینت. هرکَس که منی کِرّا کئیت، من آییا هِچبر چه وت دورَ نکنان.
چێا که منی پتئے واهگ همِش اِنت که هرکَس که چُکّئے نێمگا دلگۆشَ کنت و آییئے سرا ایمانَ کاریت، اَبدمانێن زِندئے واهند ببیت و من آ مردما آهِرتئے رۆچا زندگَ کنان.“
بله چه شما لهتێنا ایمان نێست.“ چێا که آ مردم که ایمانِش نێستاَت، ایسّایا چه بنداتا پَجّاه آورتنت و زانتی که کئے منا دْرۆهیت و دژمنانی دستا دنت.