4 بله زلورت اَت که چه سامِرَها بگوَزیت.
ایسّا دێم په اورشَلیمئے رئوگا، چه سامِرَه و جَلیلئے سیمسران گوَزگا اَت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”شما چێا منی شۆهازا بوتگێت؟ زانا، نزانتگۆ که من باید اِنت وتی پتئے کارانی رندا ببان؟“
گڑا، بێهُمیرێن نگنئے ائییدئے هما رۆچ آتک که گوَرانڈا کُربانیگَ کننت.
