اورشَلیم، او اورشَلیم! تئو پئیگمبرانَ کُشئے و هُدائے راه داتگێنان سِنگسارَ کنئے. باز رندا من لۆٹتگ تئیی چُکّان وتی کِرّا مُچّ و یکجاه بکنان، اَنچُش که نکێنکێن مُرگے چورگ و چیپُّکان وتی بال و بانزُلانی چێرا مُچَّ کنت، بله شما نلۆٹت.
منا بازێن هبرے هست که شمئے بارئوا بگوَشان و شمارا مئیاربار بکنان، بله منی دێم دئیۆک هما راستێن اِنت و من هر چیزّے که چه آییا اِشکتگ، گۆن جهانا گوَشانِش.“