8 آ دگه مُرید بۆجیگا سوار، هُشکیئے نێمگا آتکنت و چه ماهیگا پُرّێن دامِش کَشّان کرت، چێا که چه هُشکیا سَد گاما دورتر نهاتنت.
آیانی کِرّا لهتێن هُردێن ماهیگ هم هستاَت. ایسّایا ماهیگانی سرا هم هُدائے شُگر گپت و گۆن مریدان گوَشتی: ”مردمانی دێما اێرِش کنێت.“
گڑا هما مُرید که ایسّایا باز دۆست اَت، آییا گۆن پِتْرُسا گوَشت: ”اے هُداوند اِنت!“ شَمونپِتْرُس جاندر اَت. وهدے اے هبری اِشکت، وتی کباهی گوَرا کرت و آپا دئوری کرت.
وهدے هُشکیا رستنت، چه بۆجیگا اێر آتکنت. رۆکێن اِشکرِش دیست و اِشکرانی سرا ماهیگ اێر اَت. نگن هم هستاَت.