2 ایسّا و آییئے مُریدِش هم لۆٹتگ‌اَتنت.
نه جنْگ و مِڑَ کنت و نه جاک و کوکّار و نه کَسے دَمْک و بازاران آییئے تئوارا اِشکنت،
بادشاه پَسّئوَ دنت: ’باور کنێت، وهدے شما گۆن منی یکّ کَستر کَسترێن براتێا اے پئیمێن کار کرتگ، گڑا اَلّم بزان گۆن منۆ هم کرتگ.‘
گڑا بادشاه آیان اے ڈئولا پَسّئوَ دنت: ’باور کنێت، وهدے شما گۆن منی هچّ کَسترێنێا اے ڈئولێن کار نکرتگ، گڑا اَلّم بزان گۆن منۆ هم نکرتگ.‘
رَندا ایسّا گۆن وتی مات و برات و مُریدان کَپَرناهومئے شهرا شت. لهتێن رۆچا همۆدا داشتِش.
نون مُرید یاتا کپتنت که هُدائے پاکێن کتابا نبشته اِنت: آ جۆش و گئیرت که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت، منا سۆچیت و پُرَ کنت.
ایسّائے مِرَگ و جاه جنَگا رَند، مُرید یاتا کپتنت که آییا وت اے هبر گوَشتگ‌اَت. نون آیان هُدائے پاکێن کتاب و ایسّائے هبرانی سرا ایمان آورت.
وهدے شراب هَلّتنت، ایسّائے ماتا گۆن آییا گوَشت: ”اِشان دگه شراب نێست.“
اے چیزّان و رَند، ایسّا گۆن وتی مُریدان یَهودیَهئے مێتگ و کلّگان شت و گۆن آیان همۆدا داشتی و پاکشۆدی‌ایَ دات.
چه یَهودیَها دێم په جَلیلا واترّی کرت. چۆناها، ایسّایا وت مردم پاکشۆدیَ نداتنت، اے کار مُریدانَ کرت.
مُریدان وت‌مان‌وتا گوَشت: ”بارێن، کَسێا په آییا وراک آورتگ؟“
آییئے مُرید وراکئے گِرگا شهرا شتگ‌اَتنت.
وهدے سجّهێنان سێر کرت، گۆن مُریدان گوَشتی: ”سر آتکگێن ٹُکّران بچِنێت و یکجاه کنێت که زئوال مبنت.“
بێگاها مُرید دێم په گوَرما شتنت.
اے هبرانی اِشکنگا رند آییئے بازێن مُریدێا گوَشت: ”اے گرانێن هبرے، اِشیا کئے مَنِّتَ کنت؟“
چه اِد و رَند، بازێن مُریدێا ایسّا یله دات و نون آییئے همراه نبوتنت.
گڑا ایسّایا چه وتی دوازدهێن کاسدان جُست کرت: ”بارێن، شما هم منا یله دئیگَ لۆٹێت؟“
ایسّایا گوَشت: ”من شمارا گچێن کرت، دوازدهێنُن گچێن کرتنت، بله پدا هم چه شما یکّے اِبلیسے.“
آییئے مکسد شَمون اِسْکَریوتیئے چُکّ یَهودا اَت. بِلّ تُرے آ چه دوازدهێنان یکّے اَت، بله آییا رندا ایسّا دْرۆهِت و دژمنانی دستا دات.
چه آییئے مُریدان یکّے که نامی اَنْدْریاس اَت و شَمون‌پِتْرُسئے برات اَت، گوَشتی:
ایسّائے براتان گۆن آییا گوَشت: ”اے جاها یله کن و یَهودیَها برئو تانکه تئیی مُرید هما کاران بگندنت که تئو کنئے.
وهدے شاوولی در گێتک، گۆن وت اَنْتاکیَها برتی. اۆدا اے دوێن، تان سالێا گۆن کِلیسائے باوَرمندان هۆر بوتنت و بازێن مردمے درس و سَبکِّشَ دات. اے اَنْتاکیَهئے شهر اَت که ائولی رندا مرید، ”مَسیهی“ گوَشگ بوتنت.
گڑا مریدان شئور کرت هرکَس وتی وس و توانا، په یَهودیَهئے نندۆکێن باوَرمندێن براتانی کُمکّا، چیزّے راه بدنت.
بچار، من دروازگئے دپا اۆشتاتگان و ٹُکّگا آن. اگن کَسے منی تئوارا اِشکنت و دروازگا پچَ کنت، من تها کایان. من گۆن آییا و آ گۆن من وراکَ وارت.
