وهدے اِسراییلیان هُداوندئے زۆرمَندێن دست دیست که مِسریانی هلاپا چِستی کرتگاَت، چه هُداوندا تُرستِش و هُداوندئے جند و هُداوندئے هِزمتکار موسّائے سرا باوَرِش کرت.
بله اگن اے دوێن نشانیاِش باوَر نکرتنت و تئیی گَپِّش گۆش نداشت، گڑا چه نیلّا کمّے آپ بزور و هُشکێن زمینئے سرا برێچ. اے آپان که تئو چه نیلّا زورئے، اے آپ هُشکێن زمینئے سرا هۆنَ بنت.“
یکّ شپے ایسّائے کِرّا آتک و گۆن آییا گوَشتی: ”او استاد! ما زانێن که تئو استادے ائے و چه هُدائے نێمگا آتکگئے، چێا که تان هُدا گۆن کَسێا گۆن مبیت، آ اے ڈئولێن مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانی پێش داشتَ نکنت که تئو پێش دارگا ائے.“
تانکه سجّهێن مردم هما ڈئولا که پتا اِزَّتَ دئینت، چُکّا هم اِزَّت بدئینت. کَسے که چُکّا اِزّتَ ندنت، پتا هم اِزّتَ ندنت، چێا که چُکّئے دێم دئیۆک پت اِنت.