9 پیلاتوس پدا وتی کلاتا شت و اۆدا چه ایسّایا جُستی کرت: ”تئو چه کجا آتکگئے؟“ ایسّایا پَسّئو ندات.
بله ایسّایا پَسّئو ندات. مسترێن دینی پێشوایا پدا گۆن آییا گوَشت: ”من ترا نمیرانێن هُدائے سرا سئوگندَ دئیان، مارا بگوَش، بارێن، تئو هما مَسیه، هُدائے چُکّ ائے؟“
والیئے سپاهیگان ایسّا والیئے کۆٹ و ماڑیئے پێشگاها برت و سپاهیگانی سجّهێن لشکر آییئے چپّ و چاگردا مُچّ کرت.
گڑا، چه ایسّایا بازێن جُست و پُرسے کرتی، بله ایسّایا هچّ پَسّئوے ندات.
ایسّااِش چه کئیاپائے کِرّا رومئے والیئے کلاتا برت. اے وهدا سُهب ماهلّه اَت و یَهودی والیئے کلاتا نشُتنت که ناپاک مبنت و سَرگوَزئے ائییدئے ورگا وارت بکننت.
نون پیلاتوس وتی کلاتا شت و ایسّایی همۆدا لۆٹاێنت و گوَشتی: ”هئو! تئو یَهودیانی بادشاه ائے؟“
ایسّایا گوَشت: ”اے تئیی جندئے هبر اَنت یا دگران منی بارئوا ترا اے ڈئولا گوَشتگ؟“
پیلاتوسا گوَشت: ”اَچه، تئو بادشاهے ائے؟“ ایسّایا گوَشت: ”تئو وت منا بادشاهے گوَشگا ائے. من پێدا بوتگ و دنیایا آتکگان که په راستیا گواهی بدئیان. هرکَسا که راستی دۆستَ بیت، منی هبران گۆشَ داریت.“
پیلاتوسا گوَشت: ”گۆن من هبرَ نکنئے؟ تئو نزانئے که تئیی آزات کنگ و سَلیب کَشّگئے اِهتیار منی دستا اِنت؟“
وهدے پیلاتوسا اے هبر اِشکت، گَنتر تُرستی.
ایسّایا گوَشت: ”بِلّ تُرے من په وتی جندا وت شاهدی بدئیان بله منی شاهدیا اِهتبار هست، چێا که منَ زانان چه کجا آتکگان و کجا رئوان، بله شما نزانێت من چه کجا آتکگان و کجا رئوان.
هچّ پئیما چه دژمن و بَدواهانَ نتُرسێت. اے په آیان نشانیے که بربادَ بنت و شما رَکّێت که شمئے رَکّگ چه هُدائے نێمگا اِنت.