20 چه یَهودیان بازێنێا اے مئیارنامگ وانت، چێا که ایسّائے سَلیب کَشّگئے جاگه چه شهرا دور نهاَت و مئیارنامگ اِبرانی و لاتینی و یونانی زبانان نبیسگ بوتگاَت.
ایسّائے سرئے بُرزادیا اے ڈئولێن مئیارنامگے هم لۆنج کرتگاَت که: ”اے یَهودیانی بادشاه اِنت.“
وهدے پیلاتوسا اے هبر اِشکت، ایسّایی ڈنّا آورت و وت یکّ جاهے په دادرسیا نِشت که آییا ”سِنْگپَرْشَ“ گوَشنت و اَرَمایی زبانا ”جَبّاتا“ بیت.
یَهودیانی تئیاریئے رۆچ اَت و کَبر نزّیکّا اَت، پمێشکا ایسّائے جۆنِش همۆدا کَبر کرت.
اورشَلیما، دَروازگێئے نزّیکّا که آییا پَسئے دروازگَ گوَشنت، هئوزے هستاِنت که آییئے چپّ و چاگردا پنچ ائیوان اَنت. اَرَمایی زبانا اے هئوزا بئیتهَسْدا گوَشنت.
هما وهدا که سپاهیگ پولُسا کلاتا برگا اَتنت، آییا گۆن رومی لشکرئے مسترا گوَشت: ”منا مۆکلَ دئیئے گۆن تئو هبرے بکنان؟“ لشکرئے مسترا جُست کرت: ”زانا، تئو یونانی زبانا بَلد ائے؟
لشکرئے مسترا مَنِّت، پولُس آتک و کلاتئے پَدانکانی سرا اۆشتات و گۆن دستئے سُرێنگا مردمی بێتئوار کرتنت. وهدے مردم بے تْرِکّ و تئوار بوتنت، گڑا پولُسا گۆن آیان اِبرانی زبانا هبر کرت و گوَشتی:
وهدے مردمان دیست که آ اِبرانی زبانا گۆن آیان هبر کنگا اِنت، گێشتر بێتئوار بوتنت. آییا گوَشت:
ما سجّهێن زمینا کپتێن، تئوارے اِشکتُن که اِبرانی زبانا منا گوَشگا اَت: ’شاوول، او شاوول! تئو چێا منا آزارَ دئیئے؟ تئو هما کاییگرێن گۆکئے پئیما ائے که شَتئے توسْک و تێزێن سُجّا لگتَ جنت و وتا تاوانَ دنت.‘
پلیتێن روهان اے بادشاه هما جاگها مُچّ کرتنت که اِبرانی زبانا نامی هارمَگِدون اِنت.
بادشاهے هستاَتِش که جُهلێن تَهتَرونئے پرێشتگ اَت، اِبرانی زبانا نامی اَبَدّۆن اَت و یونانیا، اپۆلیۆن.