5 پسّئواِش دات: ”ایسّا ناسِریئے.“ گوَشتی: ”من آن!“ ایسّائے دْرۆهۆک یَهودا هم همۆدا اۆشتاتگاَت.
اۆدا، ناسِرَهئے شهرا جَهمنند بوت تان اے پئیما نبیانی هبر راست و پَدّر ببیت که آ ناسِری گوَشگَ بیت.
مُچّیئے مردمان پَسّئو دات: ”اے هما نبی اِنت، ایسّا که جَلیلئے شهر ناسِرَهئے نندۆکے.“
نَتْناییلا گوَشت: ”چه ناسِرَهئے شهرا هم شَرّێن چیزّے در کپتَ کنت؟“ پیلیپُسا گوَشت: ”بیا و بچار!“
ایسّایا زانت گۆن من چے بئیگی اِنت، دێما شت و جُستی کرت: ”شما کئیی شۆهازا اێت؟“
وهدے ایسّایا گوَشت: ”من آن،“ آ مردم پُشتا کِنزت و زمینا کپتنت.
پیلاتوسئے هُکما مئیارنامگێئے سرا نبشتهاِش کرت و سَلیبئے سرا دْرتکِش. نبشته اے ڈئولا اَت: ”ایسّا ناسِری - یَهودیانی بادشاه.“