35 پیلاتوسا گوَشت: ”زانا، من یَهودیے آن؟ تئیی وتی کئوم و مزنێن دینی پێشوایان ترا منی دستا داتگ. تئو چے کرتگ؟“
ایسّااِش چه کئیاپائے کِرّا رومئے والیئے کلاتا برت. اے وهدا سُهب ماهلّه اَت و یَهودی والیئے کلاتا نشُتنت که ناپاک مبنت و سَرگوَزئے ائییدئے ورگا وارت بکننت.
ایسّایا گوَشت: ”اے تئیی جندئے هبر اَنت یا دگران منی بارئوا ترا اے ڈئولا گوَشتگ؟“
ایسّایا گوَشت: ”منی بادشاهی دنیایی بادشاهیے نهاِنت. اگن منی بادشاهی دنیایی بادشاهیے بوتێن، منی هِزمتکاران جنْگ کرتگاَت که من یَهودیانی دستا مکپان. بله منی بادشاهی دنیایی بادشاهیے نهاِنت.“
ایسّایا پَسّئو دات: ”اگن هُدایا ترا اے اِهتیار مداتێن، منی سرا ترا هچّ واک و اِهتیارے نێستاَت. پمێشکا هما که منا تئیی دستا داتی گێشتر مئیاربار اِنت.“
وهدے مزنێن دینی پێشوایان و آیانی سپاهیگان دیست، کوکّارِش کرت: ”سَلیبی کَشّ! سَلیبی کَشّ!“ پیلاتوسا گوَشت: ”شما وت اِشیا بزورێت و سَلیب بکَشّێت. من په اِشیئے مئیاریگ کنگا هچّ بنیادے نگندان.“
اَچه، تئو هما مِسری نهائے که نۆکی شۆرشی کرتگاَت و چار هزار یاگیێن مردمی گۆن وت گیابانا برتگاَت.“
سهیگ بوتان که آییا وتی شَریَتئے جێڑهانی سرا مئیاریگ کنگا اَنت و آییا هچّ چُشێن کارے نکرتگ که کئید و بند، یا مَرکئے سِزاوار ببیت.
اِبراهێم، اِساک و آکوبئے هُدا، بزان مئے پت و پیرُکانی هُدایا، وتی هِزمتکارێن ایسّا شان و شئوکت دات، هما که شما گراێنت و کۆشارێنت و پیلاتوسئے دێما آ نمَنِّت، هرچُنت که پیلاتوسا آییئے آزات کنگئے شئور کرتگاَت.