آییئے سرا تُهمت و بُهتام جنانا گوَشتِش: ”ما دیستگ که اے مرد، کئوما گُمراهَ کنت، رومئے کئیسَرئے سُنگ و مالیات دئیگا مَنَه و مَکَنَ کنت و گوَشیت: ’من مَسیه و بادشاه آن.‘“
هُدائے بارگاها، هما هُدا که هر چیزّا زندَ بَکشیت و ایسّا مَسیهئے بارگاها، هما مَسیه که پُنتیوس پیلاتوسئے دێما وتی شاهدیئے تها نێکێن اِکراری کرت، من ترا هُکمَ دئیان که