30 آیان پَسّئو دات: ”اگن مئیاریگ مبوتێن، ما تئیی دستا نداتگاَت.“
”نون ما اورشَلیما رئوگا اێن، اۆدا انسانئے چُکّا گرنت و مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگرانی دستا دئینت. آییئے مَرکئے هُکما بُرّنت و درکئومێن مردمانی دستا دئینتی.
مزنێن دینی پێشوا آییئے سرا بازێن بُهتام جنَگا اَتنت.
شمارا نگوَشتی که ’انسانئے چُکّ باید اِنت گُنهکارانی دستا دئیگ ببیت، باید اِنت سَلیب کَشّگ ببیت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت و جاه بجنت‘؟“
گڑا پیلاتوس ڈَنّا در آتک و چه آیان جُستی کرت: ”اے مردئے سرا شمئے بُهتام چے اِنت؟“
پیلاتوسا گوَشت: ”اِشیا ببرێت و وتی شَریَتئے هسابا په اِشیا شئور و هُکمے ببُرّێت.“ یَهودیان گوَشت: ”مارا اے اجازت نێست که کَسێا مَرکئے سزا بدئیێن.“
چه اِد و رَند، پیلاتوسا جُهدَ کرت که آییا آزات بکنت، بله یَهودیان کوکّارَ کرت: ”اگن تئو اے مردا آزات بکنئے، کئیسَرئے دۆست نهائے. هرکَس وتا بادشاه سرپد ببیت، کئیسَرئے دژمن اِنت.“
اِبراهێم، اِساک و آکوبئے هُدا، بزان مئے پت و پیرُکانی هُدایا، وتی هِزمتکارێن ایسّا شان و شئوکت دات، هما که شما گراێنت و کۆشارێنت و پیلاتوسئے دێما آ نمَنِّت، هرچُنت که پیلاتوسا آییئے آزات کنگئے شئور کرتگاَت.
په همِشیا سکّی و سۆریَ سگّان، تنتنا چۆ ردکارا زمزیلان بَستگ آن. بله هُدائے هبر زمزیلان نبَستگ.
وتا پهرێزێت که چه شما کَسے هۆنی، دُزّ، رَدکار و پلێنڈ بئیگئے سئوَبا سکّی و سۆریانی تها مکپیت.