گۆن آیان گوَشتی: ”شما زانێت که په یَهودیان، گۆن درکئومان هۆر و یکجاه بئیگ رئوا نهاِنت و آیانی لۆگان هم نرئونت. بله هُداوندا منا پێش داشت که هچکَسێا ناپاک و پلیت مزانان و ملێکان.
نون وتی مردمان دێم په یاپایا رئوان کن و هما شَمونا بلۆٹ و بیار که پِتْرُس هم گوَشنتی. آ، پۆست رَجۆکێن شَمونئے مهمان اِنت که لۆگی تئیابئے نزّیکّا اِنت.‘
اِبراهێم، اِساک و آکوبئے هُدا، بزان مئے پت و پیرُکانی هُدایا، وتی هِزمتکارێن ایسّا شان و شئوکت دات، هما که شما گراێنت و کۆشارێنت و پیلاتوسئے دێما آ نمَنِّت، هرچُنت که پیلاتوسا آییئے آزات کنگئے شئور کرتگاَت.