25 من په نمونه و مسال گۆن شما اے هبر کرتگاَنت، بله یکّ وهدے کئیت که دگه برے په نمونه و مسال هبرَ نکنان، گۆن شما تچکا تچک پتئے بارئوا هبرَ کنان.
گۆشا دێم په نمونه و بتلے ترّێنان، وتی دلئے چاچئے گرَنچا گۆن چنگئے سازا پَچَ کنان.
وتی دپا په بتل پچَ کنان و کوَهنێن چاچ و چیستانان مانا کنان،
پدا گوَشتی: ”اگن شما اے مِسالا سَرکِچَ نئوَرێت، گڑا آ دگه مِسالان چۆن زانتَ کنێت؟
بے دَروَر و مِسالان هچّ هبریَ نکرت، بله وهدے گۆن وتی مریدان تهنا بوت، گڑا سجّهێن مِسالی په آیان مانا کرتنت.
وهدے ایسّایا تچکاتَچک اے سجّهێن هبر کرتنت، پِتْرُسا آ یکّ کِرّے برت و گوَشتی: ”او واجه! دگه برے چُشێن هبر مکن.“
یَهودی آییئے چپّ و چاگردا مُچّ بوتنت، گوَشتِش: ”تان کدێن مارا اے ڈئولا شکّئے تها دارئے؟ اگن تئو مَسیه ائے، راست و پکّا بگوَش.“
ایسّایا اے مِسال آورت، بله مردم سرپد نبوتنت که آ چے گوَشگا اِنت.
منا گۆن شما بازێن هبرے کنگی اِنت، بله شمارا اے وهدی آیانی اِشکُنگئے واک و توان نێست.
شمارا چه کَنیسَهان درَ کننت. چُشێن وهدے هم کئیت که شمئے کُشۆک گُمانَ کننت که گۆن شمئے کُشگا هُدائے هِزمتا کنگا اَنت.
بچارێت، یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج بوتگ که شما سجّهێن شِنگ و شانگَ بێت و هرکَس وتی راها رئوت. منا تهنا یلهَ دئیێت، بله اَنگت تهنا نبان، چێا که منی پت گۆن من گۆن اِنت.