17 گڑا چه مُریدان لهتێنا گۆن یکدگرا گوَشت: ”پَرچا گوَشیت: ’کمّێن وهدێا رَند منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت،‘ یا اے هبر که آ گوَشیت: ’پتئے کِرّا رئوان،‘ آییئے مکسد چے اِنت؟“
آ، اے هبرئے سرا بَه مَنت و وتمانوت جێڑگا اَتنت که چه مُردگان جاه جنَگ و زندگ بئیگئے مانا چے اِنت؟
بله مرید آییئے اے هبرا سرپد نبوتنت و چه آییا جُست کنگِش هم تُرست.
آییئے مرید چه اے هبران یکّێا هم سرپد نبوتنت. ایسّائے اے هبرانی مانا چه آیانی زانتا چێر اَت و آیان سَرکِچ نئوارت که ایسّا چے گوَشگا اِنت.
بله مرید آییئے اے هبرا سرپد نبوتنت، چێا که په آیان رَمز و رازے اَت. چه ایسّایا جُست کنگِش هم تُرست.
ائولا اے چیزّانی مانا په مُریدان پکّا نهاَت، بله رَندا که ایسّائے شان و شئوکت زاهر بوت، مُرید یاتا کپتنت که اے چیزّ آییئے بارئوا نبیسگ بوتگاَنت و مردمان هم گۆن آییا هما پئیما کرتگ.
یَهودا اِسْکَریوتیا نه، دومی یَهودایا جُست کرت: ”او هُداوند! چێا وتا په ما زاهرَ کنئے بله په جهانا زاهرَ نکنئے؟“
تومایا گوَشت: ”او هُداوند! ما نزانێن که تئو کجا رئوئے، گڑا راها چۆن زانتَ کنێن؟“
من اے چیزّ گۆن شما گوَشتنت که شما مٹَگلێت و رَد مئوَرێت.
کمّێن وهدێا رند شما منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت.“
آ وتمانوت گوَشگا اَتنت: ”آ که گوَشیت ’کمّێن وهد،‘ چه اِشیا آییئے مراد چے اِنت؟ ما نزانێن که آ چے گوَشیت؟“
ایسّایا زانت که اے بارئوا آ چه من جُست کنگَ لۆٹنت. گڑا گوَشتی: ”شما منی همے هبرئے بارئوا گۆن یکدومیا جُست و پُرسا اێت که من شمارا گوَشت کمّێن وهدێا رَند شما منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت؟
نون من وتی دێم دئیۆکئے کِرّا رئوان و چه شما هچکَس جُستَ نکنت که کجا رئوئے؟