15 هرچے که منی پتا هست، منیگ اِنت. پمێشکا گوَشتُن که پاکێن روه چه منَ زوریت و شمارا سرپدَ کنت.
سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگاَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”آسمان و زمینئے سجّهێن زۆر و واک منی دستا دئیگ بوتگ.
سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگاَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت، همے ڈئولا، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت، دگه هچکَس پتا نزانت.“
ایسّایا زانت که پتا سجّهێن چیزّ منی دستا داتگاَنت و من چه هُدائے نێمگا آتکگان و هماییئے کِرّا رئوان.
آ کَسا که منی هُکم گۆن اَنت و اِشانی سرا کارَ کنت، هما کَس منا دۆستَ داریت. آ که منا دۆستَ داریت، منی پت هم آییا دۆستَ داریت و من هم آییا دۆستَ داران و وتا په آییا زاهرَ کنان.“
هما که منیگ اَنت، آ سجّهێن تئییگ اَنت و هما که تئییگ اَنت، آ سجّهێن منیگ اَنت و منی شان و شئوکت چه آیان زاهر بوتگ.
تئو سجّهێن مردمانی اِهتیار وتی چُکّئے دستا داتگ، تانکه چُکّ هما مردمان اَبدمانێن زِند بدنت که تئو آییارا داتگاَنت.
پت چُکّا دۆستَ داریت و سجّهێن چیزّی هماییئے دستا داتگاَنت.