9 هما پئیما که پتا منا دۆست داشتگ، من هم شمارا هما پئیما دۆست داشتگ. منی مِهرانی ساهگا بمانێت.
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که منی شادمانی شمئے دل و درونا بنندیت و شمئے شادمانی کامِل و سَرجم ببیت.
مسترێن مِهر همِش اِنت که مردم وتی ساها په دۆستان نَدر بکنت.
من تئیی نام په آیان پَجّارێنت و اَنگت هم پَجّارێنانی، تانکه هما مِهر که ترا په من هستاِنت، آیانی دل و درونا ببیت و من هم آیانی دل و درونا ببان.“
پت چُکّا دۆستَ داریت و سجّهێن چیزّی هماییئے دستا داتگاَنت.
نون، او منی دُردانگێن چُکّان! آییئے اَرواه و جَبینا بمانێت تانکه آییئے زاهر بئیگئے وهدا، مئے دل ڈَڈّ ببیت و آییئے دێما شرمندگ مبێن.
بله او دُردانگان! شما وتا چه پاک و بےائیبێن ایمانا مُهر و مُهکم بکنێت و گۆن پاکێن روهئے مَدتا دْوا بلۆٹێت.