Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




یوهَنّا 14:6 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

6 ایسّایا گوَشت: ”راه من آن، راستی من آن و زند بَکشۆک هم من آن. کَسّ پتئے کِرّا سر بوتَ نکنت، اگن منی راها مرئوت.

Вижте главата копие




یوهَنّا 14:6
57 Кръстосани препратки  

سجّهێن چیزّ، پتا منی دستا داتگ‌اَنت. اَبێد چه پتا، هچکَس چُکّا نزانت. همے ڈئولا، دگه هچکَس پتا نزانت، اَبێد چه چُکّا و هما مردمان که چُکّ بلۆٹیت پتا په آیان پَدّر بکنت.


گال اِنسان بوت و مئے نیاما جاگهی کرت. ما آییئے شان و شئوکت دیست، هما شان و شئوکت که پتئے یکّێن چُکّئیگ اِنت، هما چُکّ که چه رهمت و راستیا سَررێچ اِنت.


اے راست اِنت که شَریَت چه موسّائے وسیلها بَکشگ بوتگ، بله رهمت و راستی چه ایسّا مَسیهئے وسیلها آتک.


زِندئے سرچَمّگ گال اَت و زِند مردمانی نور و رُژن اَت.


من آیان اَبدمانێن زِندَ بَکشان و آ هچبرَ نمرنت. کَسّ آیان چه من پَچ گپتَ نکنت.


گڑا پدا گوَشتی: ”شمارا راستێنَ گوَشان، من پَسانی گواشئے دپ و دروازگ آن.


دروازگ من آن، هرکَس که چه منی راها بگوَزیت، رَکّیت. تها کئیت یا ڈنّا رئوت، چَراگاهێا سرَ بیت.


کمّێن وهدێا رَند، جهان دگه رندے منا نگندیت، بله شما منا گندێت. من زندگ آن، پمێشکا شما هم زندگَ مانێت.


من انگورئے اَسلیگێن درچک آن و منی پت باگپان اِنت.


پیلاتوسا گوَشت: ”اَچه، تئو بادشاهے ائے؟“ ایسّایا گوَشت: ”تئو وت منا بادشاهے گوَشگا ائے. من پێدا بوتگ و دنیایا آتکگان که په راستیا گواهی بدئیان. هرکَسا که راستی دۆستَ بیت، منی هبران گۆشَ داریت.“


هما پئیما که پت مُردگان زندگَ کنت و آیان زِندَ بَکشیت، چُکّ هم هرکَسا که بلۆٹیت زندگَ کنت.


چێا که هُدائے نان هما اِنت که چه آسمانا اێرَ کئیت و جهانا زندَ دنت.“


من هما زِند بَکشۆکێن نان آن که چه آسمانا اێر آتکگ. هرکَس که اے نانا بوارت، تان اَبد زندگَ مانیت. اے نانا که منَ دئیان، منی جندئے جسم و جان اِنت که په جهانئے مردمانی زِندا نَدریَ کنان.“


اَنچۆ که نمیرانێن پتا منا رئوان دات و من آییئے برکتا زندگ آن، همے پئیما هرکَس که منی جسم و جانا بوارت، منی برکتا زندگَ مانیت.


شَمون‌پِتْرُسا پَسّئو دات: ”او هُداوند! کئیی کِرّا برئوێن؟ اَبدمانێن زِندئے گال و هبر تئیی کِرّا اَنت و


هما وهدی راستیا زانێت و راستی شمارا آزاتَ کنت.“


شمارا راستێنَ گوَشان، اگن کَسے منی هبرا بگیپت، هچبرَ نمریت.“


شما زِندمانئے سرچمّگ کُشت، بله هُدایا آ چه مُردگانی نیاما زندگ کرت و جاه جناێنت و ما اِشیئے شاهد اێن.


چه آییا اَبێد دگه رَکّێنۆکے نێست، چێا که آسمانئے چێرا، ایسّائے ناما اَبێد، مردمان دگه نامے دئیگ نبوتگ که گۆن آییا ما رَکّت بکنێن.“


چه آییا لۆٹتی په دَمِشْکئے شهرئے کَنیسَهانی سرۆکان کاگدے بنبیسیت که شاوولا اے اِهتیار ببیت، اگن آییا اۆدا ”اے راهئے“ هر منۆگرے دیست، مردێنے ببیت یا جنێنے، بندیگ بکنت و اورشَلیما بیاریت.


که من په دَرکئومان ایسّا مَسیهئے هِزمتکار ببان و په هُدائے وشّێن مِستاگئے رسێنگا هِزمت و پێشوایی بکنان، تانکه دَرکئوم هُدائے درگاها زُرتگێن هئیراتے ببنت که چه پاکێن روها پَلگارگ بوتگ.


چه ایسّا مَسیهئے راها، اے رهمتئے دروازگ هم په ما پَچ کنگ بوتگ و انّون رهمتانی ساهگا اۆشتاتگێن، وتی اے اُمێتئے سرا گَل و شادهی هم کنێن که هُدائے شان و شئوکتا شریکدارَ بێن.


تانکه، هما پئیما که گناها چه مَرکئے راها بادشاهی کرت، رهمت هم چه پاکی و پَلگاریا بادشاهی بکنت و چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها مارا دێم په نمیرانێن زِندا ببارت.


چه آییئے وَسیلها، شمارا هُدائے سرا باور هست، هما هُدائے سرا که مَسیهی چه مُردگان زِندگ کرت و شان و شئوکتی دات. پمێشکا، شما هُدائے سرا باوَرَ کنێت و چه هماییا اُمێتوار اێت.


ایسّا مَسیهئے نێمگا بیاێت، هما زندگێن سِنگ که مردمان پسند نکرت و نزرت بله هُدایا گچێن کرت و آییئے چمّا ایسّا بێمَٹّ و پُراَرزش اَت.


مَسیها هم یکّ برے په مئے گناهان سکّی سگّت، بزان آ ”نێک و پاکا“ په گُنهکاران وتی جان نَدر کرت تان مارا په هُدایا سر بکنت. مَسیه جسمی کُشگ بوت بله روها زندگ کرت.


اگن بگوَشێن بێگُناه و بێمئیار اێن، وتا رَدَ دئیێن و راستیا مئے دلا جاگه نێست.


هرکَس که چُکّا نمَنّیت، پت هم آییئیگَ نبیت. هرکَس که چُکّا مَنّیت، پت هم آییئیگَ بیت.


اے چیزّا هم زانێن که هُدائے چُکّ آتکگ و مارا اے پۆه و زانتی داتگ که آ ”راستێنا“ بزانێن. ما هما ”راستێنئے“ اَرواه و جَبینا اێن، آییئے چُکّ ایسّا مَسیهئے اَرواه و جَبینا. راستێن هُدا و نمیرانێن زِند، هما اِنت.


اے هما اِنت که چه آپ و هۆنا آتکگ، بزان ایسّا مَسیه، تهنا چه آپا نه، چه آپ و هۆنا. اے روه اِنت که گواهیَ دنت، چێا که روه راستی اِنت.


هرکَس که مَسیهئے تالیمئے سرا مُهر مه‌اۆشتیت و وتسرا دێماتر برئوت، هُدا آییئیگ نه‌اِنت، بله هرکَس که مَسیهئے تالیمئے سرا مُهر بۆشتیت، هم پت آییئیگ اِنت، هم چُکّ.


من دیست که آسمانئے دپ پَچ اِنت و منی دێما اسپێتێن اسپ و اسپ‌سوارے. اسپ‌سوارئے نام ”وپادار و راست“ اَت. په اَدل دادرسیَ کنت و په اَدل جنْگ هم کنت.


اگن کسێئے نام ”زِندئے کتابئے“ تها نبشته نه‌اَت، آ، آسئے گوَرما دئور دئیگ بوت.


رندا پرێشتگا منا زِنداپئے کئور پێش داشت که چۆ بلۆرا ساپ اَت. چه هُدا و گوَرانڈئے تَهتا در آیگا اِنت و


پاکێن روه و بانۆرَ گوَشنت: ”بیا.“ هما که اِشکنت، بِلّ گوَشیت ”بیا.“ هما که تُنّیگ اِنت، بِلّ کئیت، هما که لۆٹۆک اِنت بِلّ چه زِنداپا مُپت و بے زرّا زوریت.


په لئودیکیائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر ”آمین“، وپادار و راستێن شاهد، هُدائے اَڈّ کرتگێنانی سرچمّگئے هبر اَنت. آ چُشَ گوَشیت:


په پیلادِلپیائے کِلیسائے پرێشتگا نبشته کن: اے هبر هماییئیگ اَنت که پاک و راست اِنت، هماییئیگ که داوودئے کلیتی دستا اِنت. آ چیزّا که آ پَچ بکنت، کَسّی بند کرتَ نکنت و آ چیزّا که آ بند بکنت، کَسّی پَچ کرتَ نکنت. آ چُشَ گوَشیت:


Последвай ни:

Реклами


Реклами