Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




یوهَنّا 14:27 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

27 من شمارا اێمنی و آسودگیَ دئیان. وتی اێمنی و آسودگیا شمارا دئیان. جهانا اے واک و توان نێست که هما اێمنیا شمارا بدنت که منیَ دئیان. متُرسێت و وتی دلا پرێشان مکنێت.

Вижте главата копие




یوهَنّا 14:27
65 Кръстосани препратки  

من هُداوندئے مئیار و باهۆٹ آن، گڑا شما منا چِه پئیما گوَشێت: ”مُرگے ببئے و وتی کۆها بال کن.


آ چه بدێن هالانَ نتُرسیت، دلی جَم اِنت، تئوکلی هُداوندئے سرا اِنت.


هُداوند منی رُژن و رَکّێنۆک اِنت، چه کئیا بترسان؟ هُداوند منی زِندئے کلات اِنت، چه کئیا بیمّے ببیت؟


منا بدکارانی همراهیا گِرّان مکن و مکَشّ، هما که رَدێن کارَ کننت و گۆن همساهگان چه سُهل و سَلاها هبرا اَنت، بله دلِش چه شِرّ و شۆرا پرّ اِنت.


هُداوند وتی کئوما واک و کدرت ببَکشات، هُداوند وتی کئوما گۆن سُهل و اێمنی برکت بدئیات.


هما هُدائے سرا تئوکلَ کنان و نتُرسان. انسان منا چے کرتَ کنت؟


وهدے منا تُرسیت تئیی سرا تئوکَلَ کنان.


تانکه آ په اِنساپ تئیی کئومئے سرا دادرسی بکنت، سِتَم دیستگێنانی سرا په اَدل.


آییئے اَهدا پهرێزکار شاداب باتنت، تان هما وهدا که ماه نورَ دنت آبادی بات.


مِهر و وپاداری یکدگرا دُچارَ کپنت، اَدل و اێمنی یکدومیا چُکّنت.


چه شپئے بیمّا نتُرسئے، نه چه آ تیرا که رۆچا سْرَپیت،


چه بادشاه نِبوکَدنِزَرئے نێمگا، په اے جهانا نِشتگێن سجّهێن کئوم و راج و هر زبانئے مردمان. شما گێشا گێش اێمن باتێت.


پدا بادشاه داریوشا په سجّهێن کئوم، راج و هر زبانئے مردمان که تێوَگێن سرزمینا جهمنند اَتنت، نبشته کرت: ”شما گێشا گێشتر اێمِن باتێت.


شما چه آ مردمان متُرسێت، چێا که هچّ چُشێن چێرێن چیزّے نێست که زاهر و پَدّر مبیت و هچّ چُشێن رازے نێست که آشکار و دێمدرا مبیت.


تان په آیان که تهارۆکی و مَرکئے ساهگا نِشتگ‌اَنت، رُژنایی ببَکشیت و مارا دێم په سُهل و آسودگیئے راها رهشۆنی بکنت.“


هر لۆگێا که رئوێت ائولا بگوَشێت: ’اے لۆگئے مردم دْراه و اێمِن باتنت‘.


او منی دۆستان! شمارا گوَشان که چه مردمان متُرسێت. آ شمئے جِسم و جانا کُشتَ کننت، بله چه اِشیا گێشتر هچّ کرتَ نکننت.


”شان و شئوکت بُرزێن اَرشئے هُدایا بات و زمینئے سرا سُهل و اێمنی په هما مردمان بات که هُدا چه آیان وشّ و وَشنۆد اِنت.“


شمئے دل پرێشان مبیت. هُدائے سرا ایمان بیارێت و منی سرا هم ایمان بیارێت.


من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“


هما یکشَمبِهئے شپا، وهدے مُرید چه یَهودیانی تُرسا لۆگێئے تها مُچّ اَتنت و لۆگئے دروازگ کُبل اَتنت، ایسّا آتک و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: ”اێمنی و سلامتی په شُما.“


ایسّایا پدا گوَشت: ”اێمنی و سلامتی په شما. هما ڈئولا که پتا منا راه داتگ، من شمارا راهَ دئیان.“


هشت رۆچا رَند، وهدے مُرید پدا هما لۆگا یکجاه بوتنت، توما هم گۆن اَت. لۆگئے دروازگ کُبل اَتنت، بله اَنگت هم ایسّا آتک و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: ”اێمنی و سلامتی په شما.“


شما زانێت که هُدایا په بنی اِسراییلیان وتی کُلئو راه دات و چه ایسّا مَسیهئے راها، که سجّهێنانی هُداوند اِنت، سُهل و اێمِنیئے مِستاگ دات.


یکّ شپے، هُداوندێن ایسّا، پولُسئے شُبێنا آتک و گوَشتی: ”متُرس، منی مِستاگا شِنگ و تالان کنان کن. بێتئوار مبئے.


په رومئے هما سجّهێن مردمان که هُدایا دۆست اَنت و گْوانک جنَگ بوتگ‌اَنت که پاک و پَلگار ببنت. چه مئے هُداێن پت و هُداوندێن ایسّا مَسیها په شما رهمت و اێمنی سر بات.


اُمێتئے هُدا که شما آییئے سرا باور کرتگ، شمئے دلا چه شادهی و سُهل و آرامیا پُرّ کنات، تان گۆن پاکێن روهئے واک و زۆرا چه اُمێتا سررێچ ببێت.


نون که باورمندیئے سئوَبا پاک و پَلگار زانگ بوتگێن، چه مئے هُداوند ایسّا مَسیهئے راها مئیگ و هُدائے نیاما سُهل و وشّانی برجاه دارگ بوتگ.


اگن آ وهدا که اَنگت هُدائے دُژمن اتێن، چه آییئے چُکّئے مَرکئے راها گۆن آییا په سُهل و وشّانیا رسێنگ بوتێن، گڑا نون که په سُهل و وشّانیا رَستگێن، سکّ دلجمتر اێن که آییئے زِندئے سئوَبا رَکّێنگَ بێن.


گُنهکارێن اِنسانئے پِگر و هئیالئے آسَر مَرک اِنت. بله آ پگر و هئیال که مهاری روهئے دستا اِنت آییئے آسَر، زِندمان و آسودگی اِنت.


چه مئے هُداێن پت و هُداوندێن ایسّا مَسیهئے نێمگا شمارا رهمت و اێمنی سر بات.


بله پاکێن روهئے بَر و سَمر اِش اَنت: مِهر، شادِه، اێمنی، سَبر و اۆپار، مِهربانی، شَرّی، وَپاداری،


اێمنی و رَهم په همایان که اے رهبندئے سرا زندَ گوازێننت، بزان په هُدائے مهلوکا.


نون گڑا هما اێمنی که چه هُدایا رسیت و چه سجّهێن زانت و سرپدیا بالاتر اِنت، هما اێمنی ایسّا مَسیهئے برکَتا شمئے دل و هئیالانی پاسپانَ بیت.


چه مئے هُداێن پتئے و هُداوندێن ایسّا مَسیهئے نێمگا رهمت و اێمنی شمارا سر بات.


اێمنیئے هُداوند وت، شمارا هر وهدا و هر پئیما اێمن کنات. هُداوند شمئے سجّهێنانی همراه بات.


چێا که هُدایا مارا چُشێن روهے نداتگ که مارا بُزدل بکنت، مارا زۆر و واک و مِهر و داشتئے روهی بَکشاتگ.


چه یوهَنّائے نێمگا، په آسیائے دَمگئے هپتێن کِلیسایان: چه هماییئے جندئے نێمگا که هست‌اِنت، هست بوتگ و آیگی اِنت، چه هما هپتێن روهانی نێمگا که آییئے بادشاهی تَهتئے دێما اَنت و چه وپادارێن شاهد ایسّا مَسیهئے نێمگا شمارا رهمت و اێمنی سر بات. ایسّا مَسیه هما ائولی اِنت که چه مُردگان زندگ بوتگ و دنیائے بادشاهانی هاکم اِنت. شان و شئوکت و زۆر، اَبد تان اَبد هماییا سر بات که مارا دۆستَ داریت و گۆن وتی هۆنا مارا چه گناهان آزاتی کرتگ و دینی پێشوا و بادشاهیے جۆڑی کرتگ که آییئے هُداێن پتئے هِزمتا بکنێن. اَنچُش بات. آمین.


چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.


بله لگۆر و ناباور و هما که بَژّناک اَنت، هۆنیگ و زِنهکار و جادوگر و بُت‌پرست و سجّهێن درۆگبند، اِشانی آسر اِش اِنت که آسئے گوَرما گۆن آس و گۆکُرتا سۆچگ ببنت. اے دومی مرک اِنت.“


Последвай ни:

Реклами


Реклами