Biblia Todo Logo
Онлайн Библия

- Реклами -




یوهَنّا 14:26 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

26 بله شمئے پُشت و پناه هما پاکێن روه اِنت که پت آییا منی نامئے سرا دێمَ دنت. پاکێن روه سجّهێن چیزّان شمارا سۆجَ دنت و هما سجّهێن هبر که من گۆن شما کرتگ‌اَنت، شمارا آیانی یاتا پِرّێنیت.

Вижте главата копие




یوهَنّا 14:26
75 Кръстосани препратки  

منا چه وتی بارگاها دور مپرّێن و وتی پاکێن روها چه من پَچ مگِر.


ایسّا مَسیهئے پێدائِش اے ڈئولا اَت: ایسّائے مات مَریم، ایسُّپا سانگ کرتگ‌اَت بله چه آیانی سور و آرۆسا پێسر، زانتِش که چه هُدائے پاکێن روها، آییئے لاپ پُرّ بوتگ.


اے بارئوا اَنگت پِگر کنگا اَت که آییئے وابا اَناگت هُداوندئے پرێشتگے آتک و گوَشتی: ”ایسُّپ، او داوود بادشاهئے چُکّ! چه وتی دِشتار مَریمئے زورگ و لۆگا برگا متُرس، چێا که آییا اے لاپ‌پرّی، چه پاکێن روها رَستگ.


پمێشکا، برئوێت سجّهێن کئومان منی مرید بکنێت، پت و چُکّ و پاکێن روهئے ناما پاکشۆدی بدئیێت و


من په شمئے گناهانی پشۆمانیا، شمارا گۆن آپا پاکشۆدیَ دئیان، بله هما که چه من و رَند آیگی اِنت، چه من زۆرمندتر اِنت و من آییئے کئوشانی دست گِرگئے لاهک هم نه‌آن. آ شمارا گۆن پاکێن روه و آسا پاکشۆدیَ دنت.


داوودا وت چه هُدائے پاکێن روهئے شُبێن و اِلهاما گوَشتگ: هُداوندا گۆن منی هُداوندا گوَشت منی راستێن نێمگا بنند تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرا دئور بدئیان.


هروهد که شمارا گرنت و هَکدیوانانَ برنت، چه پێشا پرێشان مبێت که ’ما چے بگوَشێن.‘ آ وهدا، هر چیزّے که شمارا سۆج دئیگَ بیت، هماییا بگوَشێت. چێا که گوَشۆک شما نه‌اێت، هُدائے پاکێن روه اِنت.


چێا که آ، هُداوندئے چمّان مزنێن مردمے بیت. نباید اِنت شراب و دگه هنۆش و بێسار کنۆکێن چیزّان دپ پِر بکنت و بوارت. آ، ماتئے لاپا چه هُدائے پاکێن روها پُرَّ بیت.


پرێشتگا پَسّئو دات: ”هُدائے پاکێن روه تئیی سرا اێرَ کئیت و بُرزێن اَرشئے هُدائے زۆر و کدرت تئیی سرا ساهێلَ بیت. پمێشکا آ، پاک و هُدائے چُکّ زانگَ بیت.


اَنچُش که مَریمئے تئوار اِلیزابِتئے گۆشان کپت، آییئے لاپا، چُکّا سِرّ بست و اِلیزابِت چه پاکێن روها پُرّ بوت.


گڑا، یَهیائے پت زَکَریا، چه پاکێن روها پُرّ بوت و پێشگۆیی کرت و گوَشتی:


نون اگن شما که رَدکار اێت، اَنگت هم وتی چُکّان شَرّێن چیزّانی دئیگا زانێت، گڑا مئے آسمانی پت چینکدر شرترَ زانت که وتی لۆٹۆکێن چُکّان پاکێن روها بدنت.“


هما وهدا اورشَلیمئے شهرا، شَمون نامێن مردے هست‌اَت که پهرێزکار و هُدادۆستے اَت و بنی اِسراییلیانی رَکّێنۆکئے رَهچار اَت و هُدائے پاکێن روه، گۆن آییا گۆن اَت.


من وتی پتئے واده داتگێن پاکێن روها په شما رئوانَ دئیان، نون شما شهرا بمانێت، تان هما وهدا که چه بُرزا شمارا واک و کدرت برسیت.“


پاکێن روه، کپۆتێئے دْرۆشما آییئے سرا اێر نِشت و چه آسمانا تئوارے آتک که ”تئو منی دۆستێن بَچّ ائے، من چه تئو باز وشّ و رَزا آن.“


من آ نزانت، بله هما که منا رئوانی دات که گۆن آپا پاکشۆدی بدئیان، هماییا منا گوَشتگ‌اَت که وهدے تئو دیست پاکێن روه کَسێئے سرا اێر آتک و نِشت، بزان آ هما کَس اِنت که گۆن پاکێن روها پاکشۆدیَ دنت.


ائولا اے چیزّانی مانا په مُریدان پکّا نه‌اَت، بله رَندا که ایسّائے شان و شئوکت زاهر بوت، مُرید یاتا کپتنت که اے چیزّ آییئے بارئوا نبیسگ بوتگ‌اَنت و مردمان هم گۆن آییا هما پئیما کرتگ.


من وت چه پتا لۆٹان و آ شمارا دگه پُشت و پناهے دنت که مُدام گۆن شما بمانیت،


من اے هبران همے وهدا کنان که اَنگت شمئے کِرّا آن.


بله وهدے شمئے پُشت و پناهَ کئیت، بزان راستیئے پاکێن روه که آییئے سَرچمّگ پت اِنت و من آییا چه پتئے نێمگا دێمَ دئیان، آ منی بارئوا شاهدیَ دنت.


بله شمارا راستێنَ گوَشان که منی رئوگ په شما شرتر اِنت. چێا که اگن مرئوان، شمئے پُشت و پناه په شما نئیئیت، بله اگن برئوان، آییا په شما دێمَ دئیان.


ایسّائے مِرَگ و جاه جنَگا رَند، مُرید یاتا کپتنت که آییا وت اے هبر گوَشتگ‌اَت. نون آیان هُدائے پاکێن کتاب و ایسّائے هبرانی سرا ایمان آورت.


چه اے هبرا رَند، ایسّایا مُرید دَم جتنت و گوَشتی: ”پاکێن روها بزورێت و وتی دلا جاگه بدئیێت!


نبیانی کتابان نبیسگ بوتگ: ’سجّهێن چه هُدایا تالیمَ گرنت.‘ هرکَس که پتئے هبران بِشکُنت و چه آییا تالیم بگیپت، منی کِرّا کئیت.


اے هبر آییا پاکێن روهئے بارئوا گوَشت، هما پاکێن روه که آییئے باوَرمندان رَسگی اَت. ایسّایا اَنگت شان و شئوکت نرَستگ‌اَت، پمێشکا اَنگت آیان پاکێن روه دئیگ نبوتگ‌اَت.


تان هما رۆچا که دێم په آسمانا برگ بوت، هر کارے که آییا کرتگ‌اَت و هر تالیمے که آییا داتگ‌اَت، من ترا سهیگ کرت. ایسّایا په وتی کاسِدیا، لهتێن مردم پێسرا گچێن کرتگ‌اَت و چه هُدائے پاکێن روهئے نێمگا هُکمی داتگ‌اَتنت و گوَشتگ‌اَتنتی که آیانی کار چے اَنت.


یکّ رَندے که گۆن آیان هۆریگا نِشتگ و وراک ورگا اَت، هُکمی داتنت: ”چه اورشَلیمئے شهرا ڈنّ مرئوێت، پتئے واده داتگێن پاکێن روهئے ودار و اِنتزارا ببێت که شما آییئے بارئوا پێسرا هم چه من اِشکتگ.


بله وهدے پاکێن روه شمئے دلانَ نندیت، شمارا وس و واکَ رسیت و اورشَلیمئے شهرا، یَهودیَه و سامِرَهئے دَمگان، تان سَرجمێن دنیائے گُڈّی مرز و سیمسران هم، په من شاهدیَ دئیێت و منی وشّێن مِستاگا رَسێنێت.“


آ وهدا من هُداوندئے هما هبرانی هئیال و تْرانَگا کپتان که گوَشتگ‌اَتی: ’یَهیایا مردم گۆن آپا پاکشۆدی داتگ‌اَنت، بله شما چه هُدائے پاکێن روها پاکشۆدی دئیگَ بێت.‘


وهدے رۆچگ اَتنت و هُداوندا سنا و ستا کنگا اَتنت، پاکێن روها گۆن آیان گوَشت: ”بارنابا و شاوولا په منی هما کارانی سَرجم کنگا گچێن بکنێت که من په آیان گیشّێنتگ‌اَنت.“


اے دابا، بارنابا و شاوول که چه پاکێن روهئے نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَتنت، دێم په سِلوکیایا جَهلاد بوتنت. چه اۆدا بۆجیگا نِشت و کِبْرِسا شتنت.


پاکێن روه و ما، همے شرتر زانتگ که لهتێن بُنیادی گپّان و اَبێد، گرانێن بارے شمئے کۆپگان مَلَڈّێن.


هما هُدا که هرکَسئے دلئے هالا زانت، درکئومی هم پاکێن روه بَکشت و په وت زرتنت، اَنچُش که پاکێن روهی مارا بَکشتگ‌اَت.


پولُس و آییئے همراه چه پْریجیَه و گَلاتیَهئے دَمگان گوَستنت، چێا که پاکێن روها آ، آسیائے دَمگا هُدائے هبرئے رسێنگ و شِنگ کنگا مکن کرتنت.


آ، هُدائے راستێن نێمگا بُرزاد برگ بوت. چه پتا، واده داتگێن پاکێن روه آییا رَست و هما ڈئولا که شما گِندگ و اِشکنگا اێت، نون پاکێن روهی بێکِساس بَکشتگ.


آ سجّهێن، چه هُدائے روها پُرّ بوتنت و اَنچُش که پاکێن روه آیان واک و توان بَکشگا اَت، ڈنّی زبانان هبر کنگا لگّتنت.


شما وتی جند و وتی رمگئے سجّهێن باوَرمندانی هئیالداریا بکنێت که پاکێن روها شمارا آیانی نِگهپان کرتگ. هُدائے کِلیسائے شپانکی و نِگهپانیا بکنێت، هما کِلیسا که هُداوندێن ایسّایا گۆن وتی هۆنا په بها گپتگ.


من شمارا دروَر و نمونه پێش کرتگ که شما هم منی ڈئولا وتی دستان کار ببندێت و کار بکنێت و وار و بَزّگان کُمکّ بدئیێت. شما چه هُداوندێن ایسّائے اے هبران بێتْرانگ مبێت و مشمۆشێت که آییا گوَشت: ’چه زورگا، دئیگ بَهتاورتر اِنت.‘“


آ وت‌مان‌وت ناتِپاک بوت و چه اۆدا شتنت، بله آیانی رئوگا پێسر، پولُسا وتی گُڈّی هبر کرت: ”پاکێن روها چه اِشئیا نبیئے زبانا گۆن شمئے پت و پیرێنان چۆن وشّ و راست گوَشتگ:


پِتْرُسا گوَشت: ”او هَنّانیا! چێا شئیتان تئیی دلا چۆ پُترت که گۆن هُدائے پاکێن روها درۆگِت بست و چه مِلکئے زرّان بهرے په وت اێر کرت؟


او سَرکش و مانمئیاتکێن مردمان! شمئے دل و گۆش سُنّت کنگ نبوتگ‌اَنت. وتی پت و پیرێنانی ڈئولا، شما هم مُدام هُدائے پاکێن روهئے هِلاپا اۆشتێت.


بله اِسْتیپانا، که چه هُدائے پاکێن روها سررێچ اَت، آسمانئے نێمگا چارت، گۆن هُدائے شان و شئوکتے گِندگا، ایسّایی دیست که هُدائے راستێن نێمگا اۆشتاتگ.


چێا که هُدائے بادشاهی په ورگ و نۆشگ نه‌اِنت، آییئے بادشاهی، پَلگاری و سُهل و شادهی اِنت که چه پاکێن روها رسیت.


اُمێتئے هُدا که شما آییئے سرا باور کرتگ، شمئے دلا چه شادهی و سُهل و آرامیا پُرّ کنات، تان گۆن پاکێن روهئے واک و زۆرا چه اُمێتا سررێچ ببێت.


که من په دَرکئومان ایسّا مَسیهئے هِزمتکار ببان و په هُدائے وشّێن مِستاگئے رسێنگا هِزمت و پێشوایی بکنان، تانکه دَرکئوم هُدائے درگاها زُرتگێن هئیراتے ببنت که چه پاکێن روها پَلگارگ بوتگ.


اُمێت مارا دلپرۆش بئیگا نئیلیت، چێا که هُدائے مِهر مئے دلا اێر رێچگ بوتگ، چه هما پاکێن روهئے راها که مارا بَکشگ بوتگ.


پمێشکا هرکَس که اے سۆجا نزوریت، آ اِنسانێئے ناپرمانیا کنگا نه‌اِنت، هُدائے ناپرمانیا کنگا اِنت، هما هُدا که شمارا وتی پاکێن روها دنت.


هما وَشّێن مستاگ که تئیی اَمانَت اِنت، گۆن پاکێن روهئے کُمَکّا، آییئے نگهپانیا بکن، هما پاکێن روه که مئے تها زندگ اِنت.


هُدایا مارا رکّێنت. مارا مئے نێکێن کارانی سئوَبا نرکّێنتی، وتی رهمئے سئوَبا رکّێنتی. آییا مارا شُشت و پاکێن روهئے برکتا نۆکێن زندے دات و اے پئیما مارا رکّێنتی.


په آیان پَدَّر بوتگ که وهدے هبرا اَتنت وتی هِزمتا نکنگا اَتنت، شمئے هِزمتا کنگا اَتنت. نون گۆن پاکێن روهئے زۆرا دگه مردمان اے وشّێن مِستاگ په شما رسێنتگ، هما پاکێن روه که چه آسمانا دێم دئیگ بوتگ. په اے وشّێن مِستاگئے زانگا پرێشتگ هم دلمانگ اَنت.


چێا که پێشگۆیی چه انسانئے اِراده و واهگا ڈنّ اِنت، پاکێن روه مردمانی دلا نِشتگ تان چه هُدائے نێمگا هبر بکننت.


بله ”آ پاکێنا“ شمارا ”رۆگن پِر مُشتگ“ و شما سجّهێن چیزّانَ زانێت.


بله شما چه آییئے نێمگا ”رۆگن پِر مُشگ“ بوتگێت و اے ”پِر مُشگ“ شمئے دلا مانیت. شمارا زلورت نێست کَسے شمارا درس و سَبکّ بدنت، چێا که چه هُدائے نێمگا، ”رۆگن پِر مُشگ“ وت شمارا سجّهێن چیزّان سَبکَّ دنت. اے ”رۆگن پِر مُشگ“ راست اِنت و درۆگێنے نه‌اِنت. هما پئیما هُدائے اَرواه و جَبینا بمانێت که شمارا تالیمی داتگ.


پرچا که سئے گواه و شاهد هست:


بله او دُردانگان! شما وتا چه پاک و بےائیبێن ایمانا مُهر و مُهکم بکنێت و گۆن پاکێن روهئے مَدتا دْوا بلۆٹێت.


هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هرکَس که سۆبێنَ بیت، چه دومی مرکا هچّ تاوانے نگندیت.


Последвай ни:

Реклами


Реклами